Rozdział 27

*** Francesca ***

Gdy otworzyłam oczy , nie wiedziałam gdzie jestem. Dopiero po chwili doszło do mnie , że próbowałam się zabić. Było ciemno , pomyślałam że oślepłam , co było nie do rzeczne. Chciałam wstać ale , coś trzymało a raczej leżało na mojej ręce. Drugą ręką zapaliłam lampkę , na krześle zobaczyłam śpiącego Diego. Powoli wyciągałam rękę spod jego głowy , jednak mi się to nie udało bo się obudził. Przetarł swoje oczy.

- Jak sie czujesz ? - powiedział ziewając 

- Nie obchodzi cie to - powiedziałam dosyć oschle

- Jakby nie obchodziło to bym nie pytał 

- Mhm - odwróciłam wzrok

- Czemu to zrobiłaś ?

- Nie ważne , zresztą dla ciebie było by lepiej. I tak jestem już dla ciebie nikim. Ułatwiłabym ci sprawę , porwałbyś kolejną i było by fajnie. Oddaj mnie do burdelu , teraz mi już wszystko jedno , może tam ktoś mnie zabije , skoro sama nie potrafię tego porządnie zrobić. 

- To prawda ? - czułam na sobie jego wzrok

- Zależy o co pytasz 

- Zgwałcił cie ... powiedz tylko tak lub nie 

- Nie ...

- Violetta mi powiedziała , nie bój się ...

- Mówię , że nie  

- To czemu wzięłaś tabletki ?

- Bo miałam na to ochotę ?

- Francesca proszę cie ... powiedz mi prawdę 

- Mogą dzisiaj u nas spać ?

- Yyyy ... co ?

- Camila i Violetta , prosze cie tylko o to 

- No dobrze zadzwonię po nie 

- Dziękuje 

Chłopak wyszedł , po chwili wrócił. Poszedł do łazienki , nie było go przez minutę. W jakimś kartonie miał wszystkie maszynki do golenia i tabletki. Wychodząc uśmiechnął się. Dziewczyny przyszły dosyć szybko. Wykąpałyśmy się i usiadłyśmy by porozmawiać.

- Jak to mu nie powiedziałaś ? - spytała Camila

- Nie uwierzyłby mi to jego przyjaciel 

- Powinnaś spróbować - stwierdziła Violetta 

- Viola ja go już poznałam ... 

- Ale to jednak mój brat tak ?

- Ja nie wiem co mam robić , najlepiej bym ...

- Nawet tego nie mów ! - krzyknęły razem 

- Puk puk - do pokoju wszedł Diego 

 - Mam dla was kanapki i kakao 

- Dzięki braciszku 

- Może byś z nami został ? - palnęła Cami 

- Raczej Francesca mnie widzieć nie chce 

- Fran ? - popatrzyła na mnie błagalnie Violetta 

- Eh ... możesz zostać , ale się do mnie nie zbliżaj 

 - Jasne - usiadł obok siostry

Siedzieliśmy długo , graliśmy w gry karciane głównie mako i pokera. Dziewczyny chciały grać na buziaki , ale się nie zgodziłam. Nie dlatego , że nie chce sie z nim całować tylko nie chce by całował się z Cami. Jasne lubię ją , ale jednak coś czuję do niego i to by było dla mnie ciężkie. W pewnym momencie chłopak wyszedł , coś go rozdrażniło bo zaczął być lekko agresywny.

- Poszedł wziąć narkotyki - powiedziała Viola

- Eh .. czemu on to robi - rzekłam smutna 

- Fran ? Czujesz coś do niego prawda ?

- Tak ...

- Mimo tego , że jest no wiesz ? - spytała Cami   

- Tak , to skomplikowane 

- Miłość zawsze jest skomplikowana 

 - Powinnaś mu powiedzieć teraz 
- Boję się , on mi nie uwierzy - łza spłynęła mi po policzku
- Spróbuj Krystian nie może chodzić wolno 
- Chcesz pójdę z tobą ? - spytała Violetta 
- Sama to załatwię

Wstałam z łóżka , niepewnie podeszłam do drzwi. Spojrzałam jeszcze na dziewczyny , one pokazały bym poszła. Mają rację powinnam mu powiedzieć. Najwyżej mi nie uwierzy , uderzy lub coś. Teraz już mi wszystko jedno. Cicho zeszłam po schodach. Wychyliłam się delikatnie by sprawdzić co on robi. Ku mojemu zaskoczeniu siedział na kanapie , twarz chował w dłoniach. Zrobiłam krok w przód. Dalej się nie obrócił , wzięłam głęboki oddech i szybko znalazłam się obok niego na kanapie.

- Coś się stało ? - spytałam 
- Mógłbym spytać o to samo 
- Ale byłam pierwsza ...
- On to zrobił prawda ? Coś kojarzę , że krzyczałaś , ale wstać nie mogłem ani nic. To mi się nie śniło , to się stało naprawdę ?
- Serio coś pamiętasz ? - spytałam zdziwiona 
- Czyli to prawda ... przepraszam Cię to moja wina 
- To bolało ... byłam dziewicą ...
- Wiem , zjarzyłem się nie przespałabyś się z nim. Nie jesteś głupia wiem o tym. Gdybym mógł wszystko cofnąć ... teraz już nie mogę ...
- Ja się boję ... on powiedział , że to powtórzy 
- Nie ! Nigdy więcej , pamiętaj że jesteś dla mnie ważna. Cokolwiek by się działo ... przepraszam cię za wszystko
- Ty się ze mną żegnasz ?
- Kocham cię Francesca , idź już do dziewczyn 
- Ale Diego ...
- Pamiętasz ? Nie prowokuj ...
- Pocałujesz mnie ? - spytałam niepewnie 

Mocno się w niego wtuliłam. Usłyszałam jego ciche : Dobranoc słońce. Oczywiście odpowiedziałam mu. Poszłam radosna na górę. Uwierzył mi , naprawdę uwierzył. Nie wiem czemu się bałam , przecież to Diego , chłopak który mnie porwał ale nie skrzywdził. Chłopak do którego zaczęłam coś czuć , chłopak z którym po raz pierwszy się całowałam. Dziewczyny bardzo się ucieszyły na moją wiadomość. Violetta zaczęłam snuć niuanse na temat naszego ślubu i dzieci. Z Camilą bardzo się uśmiałyśmy. Po raz pierwszy mam chłopaka i chyba prawdziwe przyjaciółki. Cieszę się , że porwał mnie akurat on. Może takie było przeznaczenie , szybko poszłyśmy spać.

Gdy rano się obudziłam , na pierwszy rzut oka wydawało mi się że jestem w swoim pokoju. Usiadłam i zobaczyłam że to nie złudzenie. To nie mógł być sen , albo teraz mi się to śni. Wstałam i zbiegłam na dół , byłam w swoim domu. To nie możliwe , to nie możne być prawda.
_____________________________________________________
Proszę bardzo , dość długi rozdział. 
Może i zakończenie zaskakujące , zobaczymy.  
Moja wena na jeden rozdział wróciłam , 
bo jestem z niego bardzo zadowolona.

1) Czy Fran znajdzie Diego ?
2) Jak zareagują jej rodzice ?
3) Czy Krystian ponownie ją skrzywdzi ?