Rozdział 42

 Z dedykacją dla ~ Princessa Kornelia ~

*** Narrator ***

Wczorajsze wydarzenia odbiły się  na psychice czarnowłosej. 

Od rana siedziała na parapecie opatulona kołdrą.  Patrzyła na 

spływające po szybie krople deszczu , podobnie łzy spływały jej po policzku. Wcześniej uśmiech nie chodził z jej ust , a teraz strach i jedynie łzy. Zrozumiała , że to co łączyło ją z chłopakiem znikło w jednej chwili. Wciąż myślała o karze jakiej jej zafundował. Nie 

ważne , że go kochała , spędziła z nim wiele miłych chwil. Teraz

 czuła do niego obrzydzenie a przede wszystkim strach. Wstała

 i poszła do łazienki , popatrzyła w lustro i rozbiła je.

 - Cholera jasna Francesca co ty robisz !

- Zostaw mnie ! - wykrzyczała

- Ja tu wydaje rozkazy ! - wrzasnął bardzo stanowczo 

- Już nie ! - chwyciła odłamek szkła 

- Co chcesz zrobić ?

- Zabić się , a ty będziesz na to patrzył !

- Co ci dzisiaj kurwa odwala ! 

- Mam już wszystkiego dość ! Chce umrzeć ! Nareszcie umrzeć ! 

- Jasne ... 

Chłopak nie musiał długo czekać na dowód. Dziewczyna zrobiła pewne cięcie na ręce , która i tak już krwawiła. Wtedy sie na nią rzucił. Zaczeli się szarpać , ona krzyczała , on podobnie. Skończyło się na tym , że brunet się wydarł. Wtedy się uspokoiła , wystraszyła się konsekwencji jakie mogą ją czekać. Nie patrzyła na niego , wyjął z szafki apteczkę , czarnowłosa zaczęła płakać. Usiadła na wannie i czekała  , patrzyła na swoją rękę , dłoń miała zakrwawioną jak i nadgarstek. Dotarło do niej co chciała zrobić. Diego szybko i sprawnie opatrzył rany.

- Nigdy więcej tego nie rób !

- Bo ? Ułatwiłabym sprawę ...

- Jesteś mi potrzebna bym odnalazł Francesce. Wiesz do czego zdolny jest Krystian. Muszę ją ratować. Pomyśl gdzie naprawdę jest 

- Kiedy ja nie wiem ...

- Słońce nie chce cie znowu karać 

- Ja ... naprawdę nie wiem ... 

- Dobrze masz czas do wieczora by sie namyśleć 

- A jeśli nie ?

- Będzie kolejna kara i tak aż sobie przypomnisz 

- Ale ja nie wiem Diego ...

- Na pewno wiesz , aha dzisiaj będziemy sie kochać 

- Co ....

- Od dawna mam na ciebie chęci 

- Mówiłeś 

- To było kiedyś , masz być grzeczna jasne ?

- Eh ...

- Chodź zrobię ci coś do jedzenia  

Śniadanie przebiegło w zupełniej ciszy. Chłopak zachowywał się jakby nie zwracał na nią uwagi. Podał jej jedynie talerz z dwoma tostami i herbatę. Sam usiadł i jadł spokojnie na patrząc na nią. Dziewczyna zachowywała się podobnie. Oboje byli nieobecni , nie zainteresowani sobą jak gdyby w ogóle się nie znali.

- Cholera Diego pomóż mi - usłyszeli Leona 
- Szybki jesteś - krzyknął chłopak 
- Bo to ja

Brunet wyszedł , było słuchać krzyki i szarpaninę. Czarnowłosa wstała i nie pewnie podeszła do drzwi. Zobaczyła dziewczynę , próbującą uciec. Wiedziała , że to kolejna jego zdobycz. Przysięgła sobie że jej pomoże choćby miała zapłacić za to własnym życiem. Chłopaki wepchali ją do jakiegoś pokoju i zamknęli. Diego skierował się do kuchni , dziewczyna szybko wróciła na to samo miejsce co siedziała.

- Kto tak krzyczał ? - popatrzyła na niego
- Em ... nikt ważny 
- Ile ona ma lat ?
- Nie interesuj się tym ! 
- Młodsza jest od mnie. Co ty pedofil ?!
- Zamknij pysk !
- Bo ? Uderz mnie nie wahaj się więcej

Tak jak powiedziała tak zrobił. Uderzył ją po raz kolejny bez skrupułów. Ponownie zrozumiała , że się zmienił. Odeszła od stołu i poszła do pokoju. Położyła się na łóżku , po raz kolejny zaczęła płakać.
___________________________________________________________

Z początku jestem zadowolona , z końcówki i środka nie bardzo. 
Życzę miłego czytania.

1) Po co chłopak porwał nową dziewczynę ?

2) Diego żałuje że ją uderzył ?

3) Pozwoli jej uciec ?