Rozdział 17

Na dworze zaczęło padać. Chłopak wysiadł z samochodu i przez moment go nie było. Gdy wrócił zaniósł mnie do salonu. Dał jakiś ręcznik i zaczął rozpalać w kominku. Powinnam przeżywać , że jestem u niego , jednak tak nie jest nawet się ciesze. Jeszcze mi pomógł , a mógł mnie tam zostawić. Kucnął przede mną i okrył kocem.

- Jak się czujesz ?

- Bywało lepiej ... gdzie jechałeś ?

- Ten ... no ... po ciebie ...

- Naprawdę ? - Uśmiechnęłam się 

- Być może tęskniłem tak odrobinkę , tak malutko.

- Jasne. - Zaśmiałam się 

- Dobra. Z nikim nie było mi w łóżku tak dobrze jak z tobą.

- To komplement ?

- Nie wiem może. Czekaj chwile lekarz.

Poszedł otworzyć drzwi. Czy powinnam się cieszyć , że tęsknił nie wiem. Lekarz mnie zbadał. Odkaził ranę , co było bolesne. Zdecydowanie gorsze było jednak jej zszywanie. Diego wciąż przy mnie był przez moment pomyślałam , że to nawet bardzo słodkie. Doktor założył opatrunek i podał jakąś kartkę chłopakowi. Wygodnie leżałam na kanapie , nie wiedziałam jednak co ze mną będzie.

- Więc wyjdzie z tego na pewno.
- Yey ! - Wyrwało mi się 
- Tak cała Fran zawsze mówi nie pytana.  
- Oj tam. - Zaśmiałam się
- Więc Diego musicie się wstrzymać z seksem przez tydzień na pewno.
- Przepraszam , że co ?! 
- Musi odpoczywać przykro mi.
- Michał to , żart tak ?! 
- Nie ,  jeśli chcesz by żyła to musisz się wstrzymać. Wybór jest twój.
- Cholera ! Dobra dzięki. 
- Nie ma sprawy powodzenia.
- Dzięki. Jak alkoholik bez wódki.

Chłopaki poszli. Tak czyli umrę. To nie możliwe by on wytrzymał skoro robił to ze mną codziennie. Lepiej niech mnie już zabije. Wole umrzeć inaczej niż w czasie seksu z nim. Szatyn wrócił wyraźnie przybity. Usiadł obok mnie i pogładził po policzku. Znam ten wzrok pożądania. Zaraz się na mnie rzuci i już nie będę żyła. Jednak tylko się nachylił i musnął lekko moje usta. Patrzyłam na niego zaszokowana.

- Musimy się wstrzymać niestety.

- Serio ? Dasz radę ?

- Wytrzymałem tydzień więc wytrzymam jeszcze jeden.

- Nie miałeś innej ?

- Miałem nawet dwie.

- I ?

- Oby dwie beznadziejne. Jedna nawet porządnie loda zrobić nie potrafi.

- Nie zawieziesz mnie do burdelu ?

- Nigdy więcej. Jesteś już tylko moja. 

- Okej niech ci będzie.

- Jakoś nie protestujesz nawet.

- Oj weź. - Zaśmiałam się 

- Przez tydzień będzie miło. Potem wszystko wróci do normy. Nie przyzwyczajaj mi się do tego gwiazdeczko.

- Nawet nie miałam zamiaru. 

Diego pomógł mi się wykąpać. Pomógł w cudzysłowiu , bardziej obmacywał i pootrzymywał , ale nie ważne. Potem zrobił tosty , które razem zjedliśmy. Ciesze się , że tutaj jestem. Może nie jest normalny , ale wole być tu niż tam. Położyliśmy się u niego. Długo się całowaliśmy , nie chciał mi dać lusterka. Powiedział , że rany znikną za parę dni i nie chce bym się tak oglądała. Nie mogę chyba wyglądać , aż tak źle.

- Dobranoc gwiazdeczko.  

- Dobranoc ...

Wtuliłam się w niego i zamknęłam oczy. Jednak długo nie mogłam zasnąć. Myślałam o tym co się dzisiaj wydarzyło oraz o Violettcie. Ona musi żyć , Krystian musiał mnie okłamać. Czułam , że delikatnie smyra mnie po lewym ramieniu. Powoli odpływałam , po chwili zasnęłam.

_______________________________________________________________

 Rozdział XVII dedykuje Filipowi.

Mam nadzieje , że mnie nie zabijesz. 

To drugi chłopak , który czyta opowiadania. 

Jednak mi się ukrywał , ale się przyznał :*

Kolejny rozdział dzisiaj , mam ferie więc pisze różnie. Mamy chwilowo dobrego Diego. Ale przez tydzień co daje jakieś dwa rozdziału jak dobrze obliczyłam. Fani złego Diegusia muszą poczekać , ale prosze nie opuszczajcie mnie. Zamawiajcie dedykacje.

1) Violetta żyje ?

2) Diego uda się wstrzymać od seksu ? 

3) Między nimi coś zaiskrzy ?