Rozdział 60

••• Diego •••

Oboje czekaliśmy z niecierpliwością na odpowiedź lekarza. Dopiero teraz w głowie zapaliła mi się czerwona lampka. Przecież ja jej nie zostawię na cały miesiąc ... nie byłym w stanie ... Dlaczego ja wymyśliłem ten głupi zakład ? 

- Więc , Francesca prosi pana Diego. ]

- Ha ! Zmiataj stąd Srajmon !

 - Jeszcze mnie popamiętasz !

- Pamiętaj ! Miesiąc boom ! 

Wyminąłem lekarza i otworzyłem delikatnie drzwi. Mam go z głowy na cały miesiąc ! Przecież Francesca nie wybaczy narzeczonemu , że bez słowa odszedł. Wybrała mnie , to coś znaczy , musi znaczyć ! Dziewczyna spojrzała na mnie , po chwili z powrotem przeniosła wzrok na dziecko. Wziąłem krzesło i usiadłem obok niej , zostałem ojcem ... Naprawdę jestem tatą , nasza córeczka jest już z nami ...

- Jak się czujecie ?

- Już lepiej ... 

- Dziękuje , że wybrałaś mnie. 

- Chciałam byś zobaczył córeczkę. 

- To znaczy że ... podałaś mnie jako ojca ?

- Nie. 

- Co ?!

- Cicho ... nie widzisz , że ona śpi ?

- Przepraszam , jak to nie podałaś mnie jako ojca. 

- Podałam Simona , przecież to z nim biorę niedługo ślub.

- Ty chyba sobie żartujesz ...

- Violetta przyjechała ?

- Nie zmieniaj tematu ...

- Potrzebuje przyjaciółki.

- Nie chciałem ci mówić , Violetta była w szpitalu , straciła lekko pamięć.

- Jak to ?

- Skoczyła chyba z mostu , ona jest w ciąży wiedziałaś ?

- Nie nic mi nie mówiła ...

- Nie pamięta dziesięciu miesięcy ... ona nie wie że się przyjaźnicie ...

- Fajnie ... 

- Chcesz pić ? Masz strasznie suche usta.

- Na razie nie mogę pić. Zawołasz Simona ?

- Jasne ...

Wstałem i wyszedłem. Ona sobie chyba żartuje. Poważnie podała go jako ojca ? Ja tak tego nie zostawię , załatwię testy DNA. Zrobię wszystko by on się więcej do niej nie zbliżył. Ja i Andrea Francesca jesteśmy dla siebie stworzeni.




 ••• Violetta •••

Razem z Leonem wróciłam do domu , przeglądam zdjęcia w albumie. W sumie nie mamy wspólnych zdjęć więc to wcale nie jest dowód , że ja i on coś ten ... Chłopak usiadł obok mnie z pokrojonymi truskawkami. Spojrzałam na niego zdziwiona.

- Ty nie masz uczulenia ?
- O to akurat pamiętasz ...
- Diego kiedyś gadał.
- Ale ty je lubisz więc proszę. 
- Dziękuje , ale nie musiałeś. Nie mamy wspólnych zdjęć ?
- Czekaj gdzieś było parę.

- Wow Leon , aż jedno. Zresztą nie wyglądamy jak para.
- Tak , po prostu położyłaś na mnie głowę i dotykamy się rękami.
- Ale to nie jest dowód.
- Dobra przyznaje nie wpadłem na to by robić zdjęcia zadowolona ?
- A może wcale nie byliśmy parą. 
- No dlatego jesteś ze mną w ciąży i u mnie mieszkasz.
- Fakt ... ale to może nie twoje dziecko.
- Z tego co wiem sypiałaś tylko ze mną , no chyba że mnie zdradziłaś.
- Sama już nie wiem ... 
- Viola ... ja się staram chce wszystko naprawić , a ty to utrudniasz.
- Wcale nie ...
- Nie chcesz pogodzić się z tym , że ja i ty byliśmy parą !
- Bo ja ...
- Wiesz co ? Może już dosyć nie będę próbował ! Wierz sobie w co chcesz !
- Leon ...
- Idę na górę. 

Chłopak wstał i poszedł. Co ja narobiła , teraz jest na mnie zły ... wzięłam fotografie do ręki. Przyglądałam się jej długo ... wyglądamy na szczęśliwych , ale ja tego nie pamiętam. Wstałam i wyszłam z domu , udałam się do Camili.

- Coś się stało ?
- Leon pokazał mi to zdjęcie ... 
- Pokaż ...
- Zrobiłaś je ?
- Tak wyglądaliście wtedy tak słodko.
- On jest na mnie zły ...
- Przejdzie mu , choć ostatnio mieliście ciężki okres zawsze był obok.
- Czyli ?
- Nie byliście razem , a on spławił chłopaka który do ciebie zagadał.
- Serio ? 
- On naprawdę bardzo cie kocha. Diego pisał , że Francesca urodziła.
- Mam bratanice czy bratanka ?
- Bratanice. 
- To fajnie , ale też nie pamiętam bym się z nią przyjaźniła. 
- Choć opowiem ci tyle co wiem o Fran. 
- Okej. 

Camila zaczęła mówić , o tym że Diego ją porwał. To akurat pamiętam. O naszym podobno dobrym kontakcie i takich różnych sprawach. Słuchałam z zaciekawienie , to niby moje życie , ale jednak to coś nowego czego nie pamiętam.

- Misiek dzwoni ... - Popatrzyłam na wyświetlacz
- To kolejny dowód , że byłaś z Leonem. No odbierz. 
V : Słucham ?
L : Gdzie jesteś. Wyszłaś tak bez słowa. Martwię się.
V : U Cami. 
L : Zaraz będę nie ruszaj się stamtąd. 
V : Okej ...

Camila puściła jakąś piosenkę , dobrze ją znałam. Zaczęłam śpiewać razem z nią. Poszła otworzyć drzwi , Leon wszedł z nią do salonu , pomachałam mu. On jedynie się uśmiechnął. Położył telefon na stole i usiadł niedaleko mnie.

- Jutro jedziemy w trójkę do Francescy.
- Ale ja jej nie pamiętam ...
- Wiem , ale musimy jechać Diego prosił. Zobaczysz brata.
- Dobra. 
- Powiesz mi coś o Simonie ? 
- W sensie ?
- Jaki jest naprawdę. To chyba pamiętasz ?
- No już mówiłam , omota ją , potem skrzywdzi i zostawi. On jest zły ...
- Gorszy niż Diego ?
- Nie no , Diego go przebija , ale mało mu brakuje ... 
- Dobra ...
- Leon ... przejdziemy się ? 
- Jasne. Chodź. 

Wstał , a ja zaraz za nim. Wziął telefon , pożegnaliśmy się z Camilą. Wyszliśmy na dwór , po paru krokach splotłam nasze ręce. Popatrzył na mnie zdziwiony , ale nic nie powiedział. Liczę , że taka bliskość z nim coś mi przypomni ...
_____________________________________________________________________

Kolejny rozdział za mną. W sumie za wami , kto go przeczyta.
Macie lekkie zaskoczenie bo Fran wpisała kogoś innego jako ojca. 
No i Leonetta , można powiedzieć słodko ha ha ha
Dobra ja uciekam bo już burza do mnie idzie ;)

1) Violetta przypomni coś sobie ?
2) Simon pogodzi się z przegraną ?
3) Diego odkręci akcje z ojcem Vanessy ? (córka Diecescy)

Ps. A. ania liczę , że się nie obrazisz za to że wykorzystałam twoje Srajmon.