Rozdział 17

*** Francesca ***

Stałam w bezruchu , czekając na jego ruch. On dalej tylko na mnie patrzył. Zamknęłam oczy i klasnęłam dłońmi by przerwać tą cisze. Chłopak zdziwiony przechylił głowę w lewy bok.

- A tobie co odwala ? - spytał po chwili 

- Taka cisza była 

- Bo myślę ? 

- Ty myślisz ? Serio ?

- Nie pogrążaj swojej sytuacji !

- Ale ja przecież nic nie zrobiłam , a ty mnie uderzyłeś !

- Bo chciałaś uciec !

- Ale nie uciekłam tak ! 

- Nie krzycz na mnie ! 

- Sam krzyczysz to ja też mogę !

- Cholera Francesca ! Zaraz stracę kontrole nie rozumiesz ?!

- Właśnie nie rozumiem ...

 Chłopak usiadł na kanapie , chowając twarz w swoich dłoniach. Stałam lekko zmieszana , nie wiedząc co mam teraz zrobić. On coś ukrywa , a ja nie wiem co. Otarłam moją łzę spływającą po bolącym od uderzenia policzku. Wciąż się bojąc usiadłam niedaleko niego.

- Przepraszam , że cie uderzyłem ... znowu ...

- Pewno przez przypadek co ?

- Eh ... nie prowokuj mnie proszę 

- Powiedz mi czemu tak się zachowujesz  

- Po prostu tak jest i tyle 

- Zawsze tak było ?

- Nie ... i tak staram się cie nie bić bo mi sie podobasz 

- Naprawdę ? - powiedziałam lekko uśmiechnięta 

- Tak , pierwszy raz na kimś mi zależy oprócz Violetty

- No już Diego uśmiechnij się 

 - Nie potrafię ...

Odsłoniłam jego twarz , popatrzył na mnie. Zauważyłam , że ma jakiś problem. Mocno się w niego wtuliłam , po chwili poczułam , że mnie obejmuje. Usłyszeliśmy pukanie do drzwi. Chłopak wstał , poprawił koszulkę i poszedł otworzyć. Od razu poznałam głos Krystiana. Razem weszli do pokoju od razu wstałam , przeczuwałam kłopoty.

- Przyszedłem po Francesce - powiedział 

- Yyy ... niby po co ? - spytał Diego 

- Popatrz na nią jest idealna

- Do ?

- No wiesz ... ten ...

- Chyba cie pogięło !

- Pomyśl ile kasy na niej zarobimy 

- Nie dam ci jej !

- Wyobrażasz to sobie ? Tyle kasy nigdy nie zarobiliśmy 

- Masz racje , ale ona jest nietykalna !

- Obsłuży paru klientów i znowu będzie twoja

- Czy nie wyraziłem się jasno ?!

- Diego weź wyluzuj , ona serio się do tego nadaje 

- Cholera Krystian to moja dziewczyna !

- Jak nie ta to inna wyluzuj 

- Wiesz co wyjdź ! 

- No przestań już 

- Wypad powiedziałem ! A od niej wara !

- Stary weź się opanuj ! To tylko parę razy 

- Powtórzę ostatni raz. Francesca jest moją dziewczyną. Ja ją porwałem więc jest moja. Chcesz sobie szukać pracownic prosze bardzo , ale ona tam pracować nie będzie. Ani teraz ani nigdy zrozumiano ?

- Przynajmniej to przemyśl

- Ja pierdole człowieku ! Powiedziałem już coś tak ?! Masz tutaj prochy i do widzenia ! Trzymaj się od niej z daleko dobrze ci radzę

Chłopak wyjął z szafki woreczek z białym proszkiem. Podał Krystianowi , następnie wypchnął go za drzwi. Jestem w szoku , że tak mnie bronił. Naprawdę źle go oceniłam. Violetta chyba ma racje , zakochał sie we mnie. A co najgorsze ja w nim chyba też. Ale to nie może być prawda porwał mnie. Brunet podszedł do szafki i wyjął ten sam biały proszek. On chyba nie ma zamiaru tego wziąć.

- Fran idź do pokoju 

- Diego ... chcesz to wziąć naprawdę ?

- Muszę , już nie wytrzymuje , nie biorę od tygodnia 

- Dlatego jesteś taki agresywny ?

- Wyjdź Francesco 

-  Pozwól mi sobie pomóc

- Proszę wyjdź ... 

- Prześpię sie z tobą - wydukałam 

- Co ? - spytał zdziwiony 

- Tylko tego nie bierz ...

- Przespałabyś się ze mną bym tego nie brał ?

- Jeśli bym musiała to tak ... 

Chłopak schował to świństwo i podszedł do mnie. Nie wiem czemu tak powiedziałam , coś mi kazało wypowiedzieć to zdanie. Namiętnie mnie pocałował. Trzeci pocałunek z nim , trzeci pocałunek ogólnie. Czułam sie bosko , nie był nachalny. Odwzajemniłam jego pocałunek , nawet nie wiem kiedy oboje leżeliśmy na kanapie. 
 ______________________________________________
Huhu udało się taka radość. A do tego jestem dumna z rozdziału pierwszy raz od dawna. Kolejny przewiduje koło wtorku.

1) Dojdzie do czegoś ?
2) Diego przemyśli sprawę i dziewczyna trafi do burdelu ?
3) Dlaczego chłopak zmieni swoje zachowanie ?