Rozdział 29

••• Francesca •••

Powoli otwieram oczy. Widzę biały kolor , czyli tak wygląda niebo ... zniżam wzrok i widzę kołdrę. Jednak nie umarłam ? Rozglądam się dookoła nie poznaje gdzie jestem. Na ręku mam bandaż. Dobra pocięłam się , miałam umrzeć , ale co dalej ?

- Masz herbatę. - Zobaczyłam go 

- Diego ?

- Nie no coś ty ? Znasz moje imię ? - Uniósł brew

- Co się stało ?

- Jesteś na tyle głupia , że postanowiłaś się pociąć brawo. 

- Czemu ... 

- Czemu cie odratowałem ? Bo jesteś w ciąży. 

- No i ? - Podał mi papiery 

- Badali cie jak spałaś. Masz tutaj USG. 

- Ta kropka to dziecko ?

- Tak , to 3 tydzień możemy się cieszyć. 

- My ?

- No chyba z innym nie spałaś jak byłaś u mnie ? 

- No tak ...

- Masz więcej tego nie robić. Ostrzegam cie to ostatni raz jasne ?

- Tak ... 

- Mam nadzieje , wpadnę potem nie wstawaj. 

- Zaczekaj ... 

- No co ?

- Zamkniesz mnie tam znowu ?

- Na razie nie Andrea. 

- Francesca ... 

- Sorry myli mi się to. Przyjdę do ciebie potem wypij grzecznie herbatę. 

Nie wiedziałam za bardzo się dzieje. Patrzyłam jedynie jak wychodzi. Tak po prostu mi odpuścił ? To podejrzane jak na jego zachowanie. Spojrzałam jeszcze raz na USG. Super mam siedemnaście lat i zostanę mamusią , rodzice byli by 

dumni ... Do tego kto jest ojcem mojego dziecko ... szatyn , ubierający się w skórzane kurtki ... mój oprawca ... mój porywacz ... po prostu idealna rodzinka.

••• Diego •••

 Zamknąłem za sobą drzwi , ale nie na klucz. Odetchnąłem z ulgą. Nie wiem co się ze mną dzieje , jak widzę ją leżącą na łóżku to robi mi się jej szkoda. Jest w ciąży , muszę się hamować , ale to nie znaczy że jej odpuszczę. Nie wiem jak to będzie wyglądać , nie wiem jak się zachowam gdy urodzi to dziecko , moje dziecko.

- I jak ? - Usłyszałem Leona 
- Aaa zapomniałem , że tutaj jesteś sorry.
- Wszystko gra ?
- No odzyskała przytomność i czuje się dobrze. 
- Nie pytam o nią ...
- A o co ?
- O ciebie , wyglądasz blado jakbyś zobaczył ducha czy coś. 
- Ja ? Nie ... pójdę po piwo. 
- Okej.

Poszedłem do kuchni.Stanąłem i patrzyłem jak Violetta przytula się z jakimś typem. Kto to w ogóle jest i czemu przebywa w moim domu ? Co ona tutaj robi ? Przecież jak zobaczą się z Leonem będzie niezręcznie ... chyba że ... gdybym ją upił ... nie no to moja siostra.


- Viola ?
- Ooo hej ! To jest mój brat Diego , a to Federico. 
- Mhm ... pogadamy na dworze ? 
- O czym ? 
- No chodź. A ty tutaj zostań. - Wyciągnąłem ją na dwór
- No co ?
- Ty przypadkiem nie chodziłaś z Leonem ? - Pokazałem cudzysłów
- A co poskarżył się ?
- Violetta co ty robisz ?
- To co chciałeś ! Ciesz się , nie będę z twoim kumplem.
- Ale ty masz z nim być !
- Bo ?
- On cie kocha ! Dobra powiedziałem to ... jest w tobie mega zakochany.
- Ale ja kocham Fede ... 
- Wcale nie ... przecież wiem jak patrzysz na Leona. 
- To nie prawda daj spokój. 
- Nie przyprowadzaj go do mnie więcej.
- Dobra , a i śpię u ciebie. 
- I fajnie bo Leon też u mnie śpi. 
- On tutaj jest ?
- Tak. 
- To go wygoń. 
- Nie będę wyganiał przyjaciela z domu. 
- Jest ważniejszy ode mnie ?
- Oboje jesteście dla mnie ważni Violetta. 
- Bla bla bla ...
- Nie poznaje cie. I ta zmiana mi się wcale nie podoba.
- Mi od zawsze twoje zachowanie !
- A rób sobie co chcesz siostra !
- I fajnie !
- Super !

Wszedłem do domu , ona weszła za mną. Wziąłem alkohol i poszedłem do przyjaciela. Nie wiem odwala jej czy coś. A to wszystko dlatego bo jest zakochana w Leonie ? Przecież pozwoliłem im być razem , a ona zamiast mu powiedzieć poleciała do innego. No kurcze co z nią jest nie tak. Wiem , że nie jestem lepszy , ale to ona zawsze była ta porządna i poukładana. Usiałem obok Leona. 

- Z kim gadałeś ?
- Z Violettą. 
- Przyszła tutaj z nim ?
- Nie gadajmy o tym ...
- Czyli tak ...
- To moja wina ,  jakbym od razu wam pozwolił to byście byli razem. 
- Diego to nie twoja wina. 
- Ja to naprawię obiecuje. 
- Nie musisz. 
- Znasz mnie jak coś postanowię dotrę do celu jeszcze będziecie razem obiecuje.

- Nie byłbym tego taki pewny ...
- Nie wierzysz we mnie ?
- Nie zmienisz tego co czuje do tego palanta. 
- Sam się przekonasz.




••• Francesca •••

Wypiłam grzecznie , jak on to powiedział herbatę. Zaczęłam się nudzić. Wstałam rozglądając się po pokoju. Włączyłam radio , leciała piosenka którą bardzo dobrze znałam. Zamknęłam oczy i zaczęłam śpiewać , byłam w całkiem innym miejscu.

- Nawet nieźle. Choć przydało by się parę ćwiczeń. - Usłyszałam 
- Diego. - Zobaczyłam go opartego o futrynę 
- Pamiętam jak zawsze mówiłaś , że zostaniesz wielką gwiazdą. 
- Co ?
- Że będziesz śpiewać na wielkiej scenie , tańczyć w teatrze. 
- Skąd o tym wiesz ? 
- Wiem o tobie bardzo dużo. Zresztą to marzenie każdej laski. 
- Czyli jestem ładna ?
- Już siły odzyskałaś , że łapiesz mnie za słówka ?
- Mogłeś pozwolić mi się wykrwawić ...
- Nie bo jesteś mi potrzebna. 
- Po co ? Jaki masz w tym interes , że tutaj jestem ?
- Dowiesz się w swoim czasie. 
- Nie możesz mi powiedzieć ?
- Nie masz wrażenia , że mnie znasz ? Przyjrzyj mi się uważnie.
- A powinnam cie znać ? - Spytałam 
- Nie jesteś taka spostrzegawcza jak sądziłem.
- O co ci chodzi ?
- Idę zrobić ci coś do jedzenia , zajrzyj do tej szafki. 

Powiedział i wyszedł. Spojrzałam na szafkę. Jeśli to podstęp ? Jak ją otworze to coś wybuchnie lub coś gorszego ? Podeszłam do niej i po chwile namyśle otworzyłam ją. Była tam karta. Wzięłam ją do ręki i usiadłam na łóżku. Zaczęłam czytać na głos. Z początku nie poznałam , ale po zdaniu już wiedziałam że to moje słowa i pismo. Pisałam to gdy miałam może 8 lat lub 9 to było dawno.

- Jestem Andrea Comello. Jeśli mną nie jesteś nie czytaj dalej
 tego pamiętnika. Jedyna osoba do niego upoważnia to pan D. 
- Proszę smacznego. - Zobaczyłam Diego 
- Dzięki. 
- I jak znalazłaś kartkę ? 
- Tak. Ale to nie moje. 
- Wiem , że to twoje nie musisz udawać. 
- Dobra to moje ... skąd masz tą kartkę ? 
- Mam cały pamiętnik. 
- Skąd ? 
- Kto to pan D ? - Uśmiechnął się 
- Kolega ... Zresztą nie ważne kto ! Co jesteś zazdrosny ? Ukradłeś go !
- Oh Francesca będzie ciężko widzę. 
- Ale co ?
- Ten pokój należy do ciebie. Jutro rano koło 11 się kochamy. 
- Ale ...
- Nawet nie zaprzeczaj będzie miło. 

Puścił oczko i wyszedł. Super seks i tajemnice. Mam się bawić w detektywa ? Skąd on ma ten pamiętnik. Dotknęłam naszyjnika , który dostałam dawno od byłego chłopaka. Nie byłam z nim długo , ale przyjaźniliśmy się od zawsze. Po gwałcie mama nie pozwoliła mi się z nim pożegnać. Wyjechaliśmy nagle , nie mówiąc nic sąsiadom , a ja nie mogłam do niego zadzwonić.

______________________________________________________________________

Trochę tajemnic się szykuje , tego właśnie brakowało w tej historii. Wczoraj wróciłam z nad morza. Było fajnie choć brak słońca.

1) Diego przekona Viola by była z Leonem ?
2) Francesca będzie uprawiała seks 
z Diego dobrowolnie czy ją zmusi ?
3) Jak często Diego będzie dawał 
Francesce kartki z pamiętnika ?
4) Kiedy dziewczyna uświadomi sobie ,
 że to on jest panem D ?

Ps. Po raz kolejny przenoszę maraton , przepraszam brak czasu. 
Obiecuje że się odbędzie , ale później.