Rozdział 59

••• Leon •••

Siedzę na lekcji.  No właśnie tylko siedzę , bo nie umiem się skupić. Wciąż patrze na dziewczynę. Ona na mnie nie , siedzi z Cami i ciągle coś gadają. Trzymałem się daleko przez prawie 3 miesiące , a teraz ? Nie potrafię ... dzwonek ... podszedłem do niej. Zauważyłem , że jest smutna , Cami zostawiła nas samych.

- Wszystko okej ? 

- My naprawdę byliśmy razem ?

- No ile razy mam ci jeszcze to mówić ?

- Eh ... ja już sama nie wiem ... Leon ja nic do ciebie nie czuję. 

- I nie będę cie do tego zmuszał , ale nie umiem się trzymać od ciebie daleko ...

- Powtórz. 

- Co ?

- To co powiedziałeś. To ostatnie.

- Daleko ?

- Mam przed oczami jakiś obraz ... jak to mówiłeś , a potem my ...

- Czekaj wiem o czym mówisz.

- Tak ?

- Mieliśmy się pocałować , ale zadzwonił Diego.

- Ja nie wiem z kim to było. Twarz jest jakby rozmazana. 

- To byłem ja Violetta. 

- Nie jestem pewna.  

- Chodź ze mną mam pomysł.

- Nie wiem. 

- Zaufaj mi ...

Wziąłem ją za rękę. Popatrzyła na mnie , widać było że się waha. Ale poszła. Zaprowadziłem ją za szkołę , tam kazałem usiąść na ławce. Oddaliłem się i wróciłem z gitarą. Zacząłem śpiewać piosenkę , którą skomponowaliśmy pierwszego dnia kiedy między nami zaiskrzyło. To ten dzień pamięta , ale nie cały.

- Ja ją pamiętam ...

- Tak ? - Usiadłem obok

- Dziwne uczucie ...

- Coś więcej ?

- Wtedy stwierdziłam ... że bez mojego brata jesteś nawet fajny ...

- Miło ... coś jeszcze ?

- Nie ...

- To już coś. To co idziemy kochanie ?

- Leon ...

- Znaczy Violetta. 

- Tsa ...

- Piątka ? 

- Co ?

- Mam ochotę cie przytulić więc się tym zadowolę.

- Okej ...

Wystawiłem dłoń i przybiłem jej piątkę. Była widocznie skołowana. Teraz będę musiał kombinować by dalej sobie coś przypomniała. Mogłem się z nią wcześniej pogodzić , teraz by nie była w takim stanie. Wróciliśmy na lekcje , tym razem to ona na mnie patrzyła.




 ••• Francesca •••

Powoli otworzyłam oczy. Przez chwile zostałam oślepiona przez ostre światło. Wszystko mnie bolało , jakby spadła na mnie jakaś szafka , najbardziej brzuch. Dotknęłam go , jest prawie płaski , po chwili widzę pielęgniarkę. 

- Jak się pani czuję ?
- Średnio ... co z moją córeczką ?
- Jest na badaniu , ale z tego co widziałam jest cała i zdrowa. 
- Na szczęście ... 
- O już ją niosą. 
- Proszę bardzo pani córcia. - Lekarz podał mi ją
- Jest taka ... malutka ...
- 3.200 waży , a 52 cm długa.
- A wszystko z nią dobrze ?
- Tak okaz zdrowia , potem pielęgniarka ją odbierze.
- Dziękuję panu. 
- Idę uciszyć pani kolegów.
- Dalej się kłócą ?
- Niestety ...

Totalna żenada , nawet w takim momencie ? Po Diego mogłam się tego spodziewać , ale Simon ? On wydawał mi się spokojny , co jeśli mnie okłamywał i ma podobny charakter do niego ... Patrzyłam na swoją kruszynkę.




••• Diego •••

Jak ten Simon mnie wkurza. Ciągle zaczyna kłótnie , jak ona z nim wytrzymuje ? Dobra wiem jaki byłem ja , ale on to już przesada. Francesce zabrali , ja chodzę w kółko , a on nadal coś gada. Zaraz normalnie mu przywalę , nie wytrzymam dłużej.

- Zamknij się w końcu !
- Nie !
- Twoja dziewczyna tam chyba rodzi !
- Raczej narzeczona. 
- Oj przymknij się ! 
- A co serducho boli ? Tak mi przykro naprawdę. 
- Ja cie zaraz ! 
- Dzień dobry , rodzina pani Francescy ?
- Tak. - Powiedzieliśmy oboje
- Były lekki komplikacje , dziewczyna za bardzo się zdenerwowała.
- Ale wszystko okej ? - Spytałem 
- Tak , wykonaliśmy cesarskie cięcie. Gratulacje zdrowej córeczki.
- Moja małą. - Powiedział Simon
- Raczej moja !
- To w końcu czyja ? - Spytał lekarz
- Moja , on jest jedynie jej chłopakiem
- Raczej narzeczonym. - Uśmiechnął się
- Jak się czuję Francesca ? - Spytałem , nie słuchając go
- Jest osłabiona , ale bardzo silna.
- Można do niej wejść ?
- Tak , ale jedna osoba. 
- Ja ! - Powiedzieliśmy oboje
- To ja może spytam. 

Usiadłem na krześle , mam córeczkę ... ona już jest na świecie ... Przez naszą kłótnie Fran była narażona na niebezpieczeństwo. Wiem , że ona jest z nim zaręczona , ale nie poddam się. Nie oddam mu dziecka i mojej dziewczyny. Wpadłem na niezły pomysł. W ten sposób mógłbym pozbyć się go na trochę. 

- Może zakład ? - Zacząłem 
- Co ?
- O to kogo zawoła Francesca. 
- Dobra. Wygrana ?
- Który przegra przez tydzień odsuwa się od niej. 
- Może miesiąc ? - Uśmiechnął się
- Nie ma problemu , ale bez ściemniana , odchodzi od niej bez słowa. 
- Okej.
- Bez żadnych wyjaśnień , telefonów i takich tam.
- Przecież rozumiem idioto.
- Ta ... wolę się upewnić czy twój prymitywny mózg to przyjął.
- Już się z nią żegnaj.
- Raczej ty. 
- Tyle , że to my bierzemy ślub.
- Ale to mnie kocha ...

Nic nie odpowiedział. Oboje czekaliśmy , a ja ? Byłem bardzo pewny siebie , zresztą jak zawsze. Ona na pewno zawoła mnie , jeśli nie odejdę. Nie chce jej zostawiać ale zakład to zakład. Liczę się z tym , że mogę przegrać. 

- Już jestem. - Oboje wstaliśmy
- Gotów na przegraną ? - Spojrzałem na Simona
- Raczej ty. 
- Więc , Francesca prosi ...
_____________________________________________________________________
  
Hej , macie już małą Vanesse na świecie ;) 
Zapraszam na bloga : https://opowiadania17.blogspot.com/

1) Kogo poprosiła Francesca na salę ?
2) Violetta przypomni sobie kolejne rzeczy związane z Leonem ?
3) Simon jest podobny do Diego ?

Dziękuje za wczorajsze wejścia.