Rozdział 53

 Z dedykacją dla Nata

*** Francesca ***

Strasznie bolała mnie głowa , poczułam bicie serca. Bałam się otworzyć oczy , bałam się tego że to był tylko sen. Jednak poczułam gładzenie po ręce , po chwili czuły głos chłopaka.

- Jak się czujesz ? - powiedział Diego

- To nie był sen ...

- Nie słońce , jesteś już bezpieczna. Otwórz oczy. 

- Okej. - zobaczyłam uśmiech chłopaka 

- Od paru dni pewno nie jadłaś ? Jesteś osłabiona.

- Tak.

- Idziemy na śniadanie chodź.

- Ale.

- Cichutko do wszystkiego wrócimy później. Teraz idziemy.

 

Chłopak pomógł mi wstać 
i zaprowadził do salonu. 
Tam siedziała Kate , 
przywitała się ze mną. 
Czuła jednak , że to nadal 
piękny sen. Usiadłam przy
 stole , a on zrobił kanapki.

 - Skarbie ...

- Nie mów tak do mnie. - powiedziałam pewnie

- Czyli tak to będzie wyglądać ?

- Biłeś mnie ! Karałeś ! I myślisz , że co ?!

- Uratowałem cie ! Gdyby nie ja zgwałcił by cie tak jak ...

- Krystian ?! Tak po co on tam był ? Przecież się nienawidzicie !

- Teraz jest inaczej. Pomógł mi cie wydostać.

- Wolałabym być z Kamilem , a nie z tobą !

- Co ? - spytał zdezorientowany

- To co słyszysz idę sobie nara !

- Zapominasz się młoda panno. Ja tu wydaje rozkazy !

- Już nie , zmieniłam się !

- Właśnie widzę ! Co on z tobą zrobił ! 

- On nic ! Ty dużo !  

- Idź lepiej na górę ! Nauczę cie jeszcze dyscypliny ! 

Zła pobiegłam na górę. Choć nakrzyczałam na niego nie chciała. Nie pozwolę by znowu mną pomiatał. Dawna Francesca zniknęła. Rzuciłam się na łóżku i zaczęłam straszliwie płakać.

*** Krystian ***

Wyjątkowo spałem u Diego. Rano nie mogłem znaleźć Violetty. Szukałem jej w każdym pokoju. Znalazłem na dworze , siedziała na ławce. Wziąłem głęboki oddech i podszedłem.

- Viola możemy pogadać ?

- To była moja przyjaciółka ... Krystian nie wierzę 

- Przepraszam cie. 

- To nie zwróci jej życia ...

- Gdybym mógł cofnąć czas.

- Ale nie możesz. Ona nie żyje przez ciebie. - mówiła płacząc

- Wiem , wybacz mi prosze.

- Nie mogę ci wybaczyć czyjeś śmierci.

- Nie chce cie stracić. Zakochałem się w tobie. - powiedziałem

- Kris. Przepraszam , ale ja nie mogę.

- Dobrze , ale mi coś obiecaj. Nie zrobisz sobie krzywdy.

- Dobrze już nie zrobie.

- Już ? Pocięłaś się ?

- Nie ważne. Muszę już iść.

Wstała z ławki i odeszła. Zrozumiałem , że po tym wszystkim jej już nie odzyskam. Przynajmniej nie teraz gdy to pamięta. Trzeba posunąć się do czegoś drastyczniejszego.
________________________________________________________
Taki sobie rozdział. No ale jakoś zacząć muszę by wena wróciła.
Emi pomogłabyś w końcu :(
Kolejny nie wiem kiedy postaram się jak najszybciej.

1) Jak Krystian sprawi by Viola mu wybaczyła ?
2) Diego nauczy Fran dyscypliny ?