Rozdział 56

*** Francesca ***

Usłyszałam huk , domyśliłam się że to Diego. Wykonałam kolejne cięcie mimo wszystko. Chciałam zrobić to ponownie , ale mocno złapał mnie za nadgarstek. Drugą ręką wyjął żyletkę z mojej dłoni. Wiedziałam , że mi się oberwie dlatego nie patrzyłam mu w oczy lecz na ziemie. Po chwili poczułam jak mnie przytula. Zakleszczył mnie w swoich ramionach , ja zaś wybuchłam płaczem. 

- Nigdy więcej tego nie rób ... - usłyszałam jego spokojny głos

- Ja ...

- Cichutko , ja wszystko wiem przepraszam.

- Ty mnie ? 

- Tak , wiem że to przez ze mnie.

- Diego ... - schylił się i pocałował rany 

- Już nie pozwolę ci nigdy byś to zrobiła obiecuje.

- Przepraszam.

- Nie masz za co , Kate podaj mi apteczkę. 

- Diego ...

- Nie bój się , nic ci nie zrobię. Francesca ja cie kocham , nie skrzywdziłbym cie nigdy. Jasne bije cie i w ogóle. Ale wiesz dlaczego , taki mam już charakter. Jednak cie kocham naprawdę.

 Chłopak zaczął opatrywać rany. Gdy nalał wodę utlenioną poczułam ogromny ból. Zauważył to i na chwile przerwał , pocałował mnie w czoło i kontynuował mini tortury. Nie sądziłam , że mi to wszystko powie. Znowu mam mętlik w głowie , naprawdę nie wiem już co powinnam myśleć. Wstałam , a on otarł moje łzy.

*** Diego ***

Ta sytuacja dała mi dużo do myślenia. Zrozumiałem , że Francesca jest zagubiona. Myślałem , że się zmieniła ale ona tylko udawała bo się bała. Kocham ją z każdym dniem coraz bardziej. Może na początku trudno było mi się do tego przyznać , ale uważam że mógłbym z nią założyć rodzinę. Jest dla mnie wszystkim. Zaprowadziłem ją do obok , bo tutaj drzwi wyleciały z zawisów. Weszła do środka , ja zamknąłem drzwi na klucz. Zobaczyłem strach w jej oczach. Kręci mnie to jak laska się mnie boi , ale nie w jej przypadku. Podszedłem do niej.

- Spokojnie kochanie. Jestem przy tobie.

- Dziękuje ...

- Musimy porozmawiać. Bardzo poważnie o nas.

- Chyba to dobrze nam zrobi. - powiedziała niepewnie

- Chodź na łóżko , zaufaj mi.

Złapałem ją za rękę i zaprowadziłem tam. Usiadłem , ręką wskazałem na swoje kolana. Kiwnęła głową na nie. Uśmiechnąłem się i pociągnąłem ją za rękę tak , że usiadła. Wygodnie usadowiła się u mnie na kolanach. Jednak nadal czułem , że się boi.

- Więc zacna panienko Francesce.

- Co ? - zobaczyłem jak lekko sie uśmiecha

- Spotkaliśmy się tutaj by omówić sprawę naszego dalszego związku.

- Diego. - wybuchła śmiechem a ja ją przytuliłem

- Taką cie uwielbiam kochanie. 

- Mhm. - wtuliła się we mnie jeszcze mocniej

- Więc po pierwsze. Nie prowokujesz mnie tak ?

- No , po drugie nie bijesz mnie z byle powodu !

- Auć ... miś krzyczy. Się postaram ale nie obiecuje. 

- Diego prosze ... to boli ...

- Wiem skarbie. Przepraszam i dziękuje , że tu jesteś. 

- Porwałeś mnie ... 

- Mogę ponownie wypuścić jeśli będziesz szczęśliwa.

- Naprawdę ? Zrobiłbyś to ? Wypuścisz mnie ?!

- No tak , jeśli byś chciała. - spuściłem wzrok 

- Nawet jeśli mnie kochasz ?

- Jak się kogoś kocha , nie można go trzymać na siłe.

- Dziękuje , jesteś cudowny. Przemyśle to i jutro ci powiem dobrze ?

- Dobrze , połóż się już spać misiu. 

- A ty ?

- Idę jeszcze zapalić i zaraz przyjdę , dobranoc.

Zdjąłem ją z swoich kolan. Czułem na sobie jej wzrok , wyszedłem z pokoju i poszedłem na dwór. Sięgnąłem do kieszeni , potem do drugiej. Paczki z papierosami nie było , wyciągnęła ją widocznie. Usiadłem na schodach. Myślałem o wszystkim , po chwili zadzwoniłem do Violetty. Nie odebrała , teraz miałem dwa problemu. Francesca i moja siostra. 

_____________________________________________________

Prosze oto rozdział , cały o Diecesce. Kolejny już wkrótce.

Chciałam podziękować Justynie za bardzo motywujące i długie komentarze. Tak jak innym , choć jej znacznie się wyróżniają. 

1) Francesca będzie chciała odejść od Diego?

2) Chłopak dowie się co z jego siostrą ?

3) Zmieni się dla swojej dziewczyny ?