Rozdział 38

••• Francesca •••

 Diego ... on tak się nazywał. Pan D to Diego. Dlatego samochód wydaje mi się znajomy. To jest jego mama , jeździ tym samym samochodem co kiedyś ? Może to przypadek i to nie prawda. Przecież gdyby to była ona ... to by znaczyło ... że Diego ... mój przyjaciel z dzieciństwa ... to on mnie porwał ?

- Co jest mamo ?

- Chciałam z tobą o czymś pogadać. 

- Jeździ pani tym samym samochodem co kiedyś ? 

- Słucham ? - Spytała 

- Zna pani moich rodziców , mieszkaliście we Włoszech. 

- Powiedziałeś jej ? - Jego matka popatrzyła na zaskoczonego Diego

- Nie ...

- Czyli to prawda ! Normalnie w to nie wierzę !

- Fran ja ci to wytłumaczę. 

- Zostaw mnie w spokoju. 

Obróciłam się i skierowałam w stronę domu. To naprawdę on ... to on mnie 

porwał ... bił ... krzyczał ... gwałcił. To mój przyjaciel , osoba której ufałam 

nawet bardziej niż rodzicom. Co się z nim stało , byłam pewna że nie 

skrzywdzi nawet muchy , a teraz ? Weszłam do salonu , on złapał mnie 

za nadgarstek i obrócił w swoją stronę. Nie mogłam mu spojrzeć 

w oczy ... nie chciałam ... to nie była osoba którą dawnej kochałam.

- Spójrz na mnie !

- Nie mam zamiaru !

- Chciałem ci powiedzieć przysięgam !

- Od początku mnie okłamywałeś !

- Wcale nie ! Nie wiedziałem , że to ty dowiedziałem się później !

- Nie kłam znowu !

- Francesca proszę uwierz mi !

- Co się z tobą działo ! Ja ci ufałam !

- Jak wyjechałaś pogubiłem się , poszedłem w narkotyki i alkohol.

- To nie jest wytłumaczenie !

- Tak bardzo cie przepraszam ...

- I jeszcze mnie biłeś ! Widząc , że się znaliśmy ! Jesteś nic nie wartym ...

- Andrea ja ...

- Nie ! Nic nie mów  ! Twoje każde słowo to kłamstwo !

- Ja naprawdę nie chciałem !

- Wypchaj się ! - Rzuciłam w niego naszyjnikiem

- Przepraszam ... 

- I co mi po twoim przepraszam ! Ja ci ufałam !

- Nawet nie zadzwoniłaś !

- Bo nie mogłam ! 

- Widzisz ty się tłumaczysz !

- Ja mogę się wytłumaczyć ! A ty ?! Przeze mnie się tak zmieniłeś tak ?!

- Fran ... 

- Nawet mnie nie dotykaj ! Zostaw mnie !

Wbiegłam na górę po schodach. Weszłam do pierwszego lepszego pokoju , zamknęłam drzwi na klucz. Zsunęłam się po drzwiach na podłogę. Skuliłam nogi

 i zaczęłam płakać. Dlaczego on się tak zmienił ? Dlaczego ja go wcześniej nie poznałam ? Ostatni raz widziałam go 7 lat temu. Miałam nadzieje , że jeszcze go spotkam. Nie przewidziałam tego , że tak się zmieni. To nie jest już mój Diego , któremu ufałam i którego kochałam. To już nie jest on ... nie ten sam ...

••• Diego •••

Przypomniała sobie ... wszystko przez samochód. Mówiłem matce , że kupie jej nowy. Nie chciała bo nic nie jest tak dobre jak jej autko. Oto co zrobił jej samochód. Nie wiedziałem , że będzie na mnie aż tak wściekła. Pukałem ciągle do drzwi , nie odzywała się. Jeśli ona coś przeze mnie sobie zrobi , nie wybaczę sobie tego. Zszedłem na dół , gdzie był od paru minut Leon.

- Stary , Roxy to Violetta. - Powiedział

- Wiem. 

- Całowaliśmy się , miała przyjść , ale nie przyszła.

- Okej ...

- Co jest ?

- Fran już zna prawdę ...

- Wkurzyła się ?

- Raczej wściekła , tak na mnie nakrzyczała jak nikt wcześniej.

- Współczuje ... obaj jesteśmy w kropce.

- Tyle , że ty nadal masz szanse być z Violą , a ja z Fran to już koniec.

- Przecież będziecie mieć dziecko. 

- No i co z tego ... 

- Serio się zakochałeś co ?

- Ta ...

Długo gadałem z Leonem , to o Francesce to o Violettcie. Dziewczyna w końcu zeszła. Nie popatrzyła w naszą stronę , poszła do kuchni. Przeprosiłem Leona i poszedłem za nią. Stała przy lodówce , no tak jest głodna. Gdy się obróciła znowu wybuchła.

- Ja w to nie wierzę !

- To zapomnij będzie ci lepiej ...

- Mam zapomnieć , że mój przyjaciel z dzieciństwa mnie porwał ?!

- Fran ...

- Bił , krzyczał i gwałcił ?!

- Proszę cię ...

- To ja cie proszę ! Nie zbliżaj się do mnie więcej !

- Fran ...

- A nie Andrea ! Jaka ja byłam głupia , przecież tyle o mnie wiesz !

- Nie jesteś głupia ...

- Jestem ! Bo ci kiedyś zaufałam , ale z tym koniec !

- Proszę uspokój się , to źle wpływa na nasze dziecko. 

- To moje dziecko ! Ty go nawet nie zobaczysz ! Nie zniszczysz go !

- Ja chce wszystko naprawić ...

- Ty nie ma co naprawiać , wszystko spieprzyłeś ! Każde wspomnienie !

- Przepraszam ...

- Na to już za późno Diego , a może wolisz porywaczu ?! 

- Eh ...

Obróciła się , zrobiła sobie parę kanapek i wyszła. Zatrzymała się w salonie , powiedziała do Leona , że ma walczyć o Violettę zanim ją straci na zawsze i poszła. Usiadłem zrezygnowany na kanapie. Ona mi tego nie wybaczy , wcale jej się nie dziwie. Ma racje popełniłem wiele błędów ... już ich nie naprawie chociaż bardzo bym się starał. Usłyszeliśmy głos mojej siostry. 

- Diego ! Leon mnie pocałował ! Pomóż !

- No ... - Powiedziałem , ona stanęła zaskoczona w salonie

- Może ja pomogę ? - Uśmiechnął się Leon

- Nie wiedziałam , że tu jesteś ...

••• Violetta •••

Nie wiedziałam co mam zrobić , tylko Diego może mi pomóc. Powinnam powiedzieć Francesce prawdę o pocałunku , ale byłam w mega szoku. Bezmyślnie krzyknęłam , że Leon mnie pocałował gdy weszłam do domu brata. Nie pomyślałam , że może być z nim. Gdy weszłam do salonu sama się przekonałam , kolejny przypał , słabo ze mną. Znowu się przed nim zbłaźniłam ...

- Diego ! Leon mnie pocałował ! Pomóż !

- No ... - Powiedział Diego

- Może ja pomogę ? - Uśmiechnął się Leon

- Nie wiedziałam , że tu jesteś ...

- Ale teraz wiesz. Więc w czym pomóc ? - Podszedł do mnie 

- Em ... ty mi nie pomożesz ...

- Chyba mieliśmy się spotkać co ? 

- Zostawię was. - Diego poszedł do kuchni

- Tak ... ale ja nie mogę ...

- Bo ? 

- Jestem z Federico ... 

- Ale kochasz mnie , przyznaj to w końcu Violu ...

- Leon ...

- Możemy się spotykać na razie jako Leon i Roxy.

- Co ?

- Ale zerwij z nim jak najszybciej dobrze ? I bez pocałunków z nim.

- Ale ja ... 

- No już cichutko ...

Zrobił to co powiedział. Uciszył mnie ... długim ... namiętnym ... czułym pocałunkiem. Po chwili oderwaliśmy się od siebie. Nie wiedziałam co robić , po raz kolejny mam mętlik w głowie. Spuściłam wzrok na podłogę. On mnie przytulił , słyszałam bicie jego serca i czułam te cudowne perfumy.  Usiedliśmy na kanapie. 

- To zgadzasz się zostać moją dziewczyną ?

- Leon ...

- Mam cie porwać i zamknąć w swoim pokoju ?

- Oszalałeś ? - Zaśmiałam się

- Widzisz przy mnie śmiejesz , on na pewno cie tak nie rozśmiesza. 

- To trudne ... 

- Poczekaj rozwieje te wątpliwości. 

Ponownie złożył na moich ustach pocałunek. Tym razem trwał dłużej , po chwili sama zaczęłam go odwzajemniać. Usiadłam mu okrakiem na kolanach. On przycisnął mnie do siebie. Nie wierzę , co ten człowiek ze mną robi.

- I jak ? - Uśmiechnął się

- Myślę , że dalej się waham ...

- Taka mądra się zrobiłaś ?

- Tak. - Zaśmiałam się

Po raz kolejny wbił we mnie swoje cudowne usta. Może powinnam zaryzykować

i tak u niego mieszkam. Jak mnie skrzywdzi Diego mu tego nie popuści. Gdy skończyliśmy nasz pocałunek wtuliłam się w niego. To wszystko stało się tak szybko. Teraz mam dwóch chłopaków ? Federico i Leona ? Trójkącik ?

______________________________________________________________________

Oto kolejny cudowny rozdział , z którego jestem mega dumna.

Dziękuje za liczne wyświetlenia. Myślę , że jeszcze będzie maraton w te wakacje.

1) Violetta zerwie z Federico ?

2) Francesca wybaczy Diego ? 

3) Diego postanowi dać wolność czarnowłosej ?