Rozdział 54

••• Leon •••

Dobra wczoraj nieźle popiłem. Mega boli mnie głowa. Diego i Francesca są w trakcie przygotowywania ogniska. Trochę im pomagam. Zauważyłem , że między nami coś się zmieniło. Wszedłem do ogrodu. Mój przyjaciel trzymał ją za biodra , 

a ona się uśmiechała. Oni są parą ? Nie powiedzieli mi nic ? Dużo mnie minęło ...

- O czymś mnie wiem ? - Uśmiechnąłem się

- Nie ... - Francesca się odsunęła

- Przecież to nie jest jakiś wstyd , że do siebie wróciliście gratulacje. 

- My nie jesteśmy razem. Nie mów nic Siomonowi ...

- Nie jesteście ? Wygląda to inaczej ... 

- Mówiłam ci , ze wyglądamy jak para !

- Oj tam. Na razie nie jesteśmy razem. 

- Nigdy nie będziemy. 

- Fran znasz mnie ... zdobędę to co chce za wszelką cenę. 

- No wiem ... 
- Jak coś ja chce wiedzieć pierwszy. - Zaśmiałem się

- Mogę podać Simona jako ojca ? 

- Co ? - Diego opuścił szklankę

- No ... 

- Wykluczone ... 

- Czemu ?

- Bo to nasza córka on nie ma z nią nic wspólnego.

- To mój chłopak ...

- Jesteś z nim tydzień !

Diego wściekły wszedł do domu. Francesca spuściła głowę i usiadła na ławce. Ostro widzę , żeby podawać kogoś innego za ojca ? Diego na pewno do tego nie dopuści. Chciałem z nią porozmawiać , ale prosiła bym zostawił ją samą.

- Hej. - Usłyszałam Cami

- Daj mi spokój ! - Krzyknął Diego , poszedłem do niej

- Jest Violetta ?

- Została na wrotkowisku.

- Gdzie ?

- Też byłam , ale mi już nogi odpadają , będę mieć siniaki.

- Jest w Rolerze ?

- Skąd wiesz ?

- Moja kuzynka tam chodzi.

- Wybaczyłaś jej ?

- Jeszcze nie wiem ... chciałem na razie pogadać.

- To nie jest dobry pomysł ...

- Bo ?

- Ona jakaś jest inna od wczoraj.

- Czyli ?

- Jakaś taka dziwna. Ubrała się na czarno , nawet spodnie założyła.

- Serio ?

- Tak i w ogóle ma takie chamskie odzywki. 

- Dzięki ... 

- Gdzie idziesz ? 

- Przejść się , Fran jest w ogrodzie narka. 

 Zadzwoniłem do swojej kuzynki. Pokierowała mnie do Rolera. Oczywiście było pełno pytań po co tam idę , wkręciłem że ją odwiedzić. Już przy samym wejściu zobaczyłem Violettę. Rzeczywiście była ubrana na czarno. Podszedłem do stolika gdzie siedziała z jakiś chłopakiem. Objąłem ją ręką , popatrzyła na mnie i chciała ją zwalić. Nim zdążyła coś powiedzieć złączyłem nasze usta w długi pocałunek.

- Co ty robisz ? - Spytała zaskoczona 

- Uświadamiam koledze , że masz chłopaka. Zmiataj stąd. 

- Mhm ... - Poszedł sobie

- Możesz mi to wytłumaczyć ? 

- Może lepiej ty powiedz w co pogrywasz ? - Usiadłem na miejscu chłopaku

- W sensie ?

- Będziesz się zmieniać bym do ciebie wrócił ?

- Myślisz , że ta zmiana jest dlatego ? Zmieniłam po prostu styl.

 - Tamten był fajniejszy ... 

- Nie interesuje mnie twoje zdanie. 

- Viola co jest ? - Dotknąłem jej dłoni 

- Sama nie wiem ... przepraszam ... tak bardzo za tobą tęsknie ...

- Nie zmieniaj nic w sobie.

- Wrócimy do siebie ?

- Na razie nie wiem ... Potrzebuje czasu ...

- Leon proszę. Wiem , że nie jestem ci obojętna przecież ...

- Masz racje nie jesteś i już nie będziesz. Ale to nie ma sensu ...

- Ma ...

- Przecież ty mi nie ufasz.

- Ufam ...

- Udowodniłaś to.  




••• Francesca •••

Nie wiem dlaczego nagle powiedziałam Diego o tym "zmianie" ojca. Miałam znaleźć odpowiedni moment i pogadać z nim , ale wyszło inaczej. Teraz jest na mnie wściekły , wcale mu się nie dziwie. Nie rozmawiamy ze sobą. Leon z Violettą przyszli na obiad. Z tego co wiem , nie wrócili do siebie. W końcu wybiła osiemnasta i moje upragnione ognisko. Szkoda , że ja nie gadam z Diego , a Leon z Violettą. Właśnie muszę jej powiedzieć o Simonie , zanim przyjdzie.

- Violu możemy pogadać ?
- Tak , a o czym ?
- Bo wiesz ja ...
- Hej wam , Francesca na słowo ! - Diego pociągnął mnie za sobą
- Co ty robisz ? Miałam jej powiedzieć o Simonie.
- Nie zdążyłaś ? Całe szczęście.
- Czemu ?
- Musisz się poświęcić. 
- Co ?
- Nie mów jej , niech ona sama go zobaczy. 
- Obrazi się na mnie ...
- Udasz , że nie wiedziałaś , że to jej były. Będzie jej smutno.
- No właśnie ...
- To będzie szansa dla Leona , zobaczy jej łzy i wrócą do siebie. 
- Hm ... to nie głupie. 
- Fajnie. - Poszliśmy do niej
- To o czym chciałaś rozmawiać ? 
- Chyba czas by ci powiedzieć , że ja i Francesca znowu się przyjaźnimy.
- Ooo ! To wspaniale !

Przytuliła nas. Plan Diego nie wiem czy taki idealny , ale nie głupi. Minęły dwie godziny , jest pełno muzyki , śmiechów i zdjęć. Jednak nie ma Simona ... martwię się. Nie odbiera telefonów i nie odpisuje na smsy. Nagle zobaczyłam wzrok Diego , był inny niż wcześniej. Obróciłam się i zobaczyłam swojego chłopaka.

- Nareszcie. Myślałam , że nie przyjdziesz.
- Wybacz , ale wiesz praca ...
- Tak wiem , chodź poznasz znajomych. 
- Fran ... ja już wszystkich znam ... ja chodziłem dawniej z siostrą Diega ...
- Czemu mi nie powiedziałaś wcześniej ?
- Nie wiedziałem , że przyjechała i laski zwykle nie chodzą z byłymi chłopakami przyjaciółki. Bałem się , że jak ci powiem to ze mną zerwiesz. 
- Spokojnie nie zerwę z tobą. 
- Tak ?
- Przecież cie kocham głuptasie.  
- Ja ciebie też. A jak moja mniejsza kruszynka się czuje ?
- A bardzo dobrze. 
- To co idziemy na to skazanie ?  Ona już tu patrzy ... 
- No tak ...

Violetta ... no cóż przyjęła to nawet spokojnie. Śmiała się , że Simon to porządna partia na chłopaka. Chyba rozstali się w zgodzie. Widziałam minę Diego , nie był zadowolony , no tak jego plan nie wypalił. Diego wziął gitarę i zaczął grać. Wtuliłam się w swojego chłopaka , Violetta zaczęła śpiewać. Leon był w nią wpatrzony jak w obrazek. On ją kocha i na siłę chce się od niej odsunąć. I po co ?

- Gramy w butelkę ? - Spytała Cami 
- Wśród nas jest jedna para nie wypada. 
- No tak ... karty ? 
- Może być ... 

Graliśmy w karty , Diego skombinował alkohol. Impreza trwała długo bo do trzeciej. Simon nie chciał u mnie spać. Violetta z Cami poszły do domu koło pierwszej. Leon znowu się upił i poszedł chwile po nich. Zaczęłam sprzątać 
Diego mi pomagał. Byłam już bardzo śpiąca i lekko przemęczona. 

 - Idziesz ze mną pod prysznic ? 
- Co ?
- Będzie szybciej. Pomogę ci się umyć. 
- Diego wiesz , że nie mogę ...
- Przecież wszyscy już śpią. Nikt się nie dowie. No chodź. 
- Mhm ...

 Poszłam z nim. Zamknął drzwi i puścił wodę. Zaczął się rozbierać , potem pomógł mi. Sama nie wiem dlaczego to zrobiłam. Weszliśmy do kabiny. Wtuliłam się w niego. Zamknęłam oczy , on gładził mnie po włosach , potem plecach. 
Przy nim całkiem tracę rozum. 

- Fran ... 
- Tak ?
- Proszę nie podawaj go jako ojca ...
- To jest trudne ...
- Przecież mnie kochasz. Powinniśmy być razem. 
- Nie wiem ...
- Zastanów się , musisz coś do mnie czuć inaczej byś tutaj ze mną nie była.
- Tak ...
- Jutro wyjeżdżam rano.
- Co ?
- Jak zatęsknisz zadzwoń. Obiecuje , że przyjadę ... 
- Musisz jechać ?
- Tak. 
- Dobrze ...

Wyszliśmy spod prysznica. Diego wytarł mnie dokładnie. Kucnął przede mną. Pocałował mój brzuszek i powiedział : Nie bój się mała , tatuś czuwa i cie nie odda. Uśmiechnęłaś się na jego słowa. Wstał i popatrzył na mnie : Nad mamusią też czuwa. Po tych słowach złożył na moich ustach długi , namiętny pocałunek. Ubraliśmy się i poszliśmy do pokoju. Położyłam się na łóżku , a on materacu. Długo jeszcze nie spałam. Po raz kolejny miałam mętlik w głowie. Kąpie się i całuję z Diego , gdy jestem z Simonem. Może naprawdę go kocham ?

_____________________________________________________________________

Oto i rozdział. Jak będzie trochę komentarzy (minimum4) i znajdę czas napiszę dzisiaj jeszcze  jeden. Tak w ramach rekompensaty za wczoraj.  Niedługo pojawi się post z zapowiedzią następnych rozdziałów więc zapraszam :D

1) Diego wyjedzie ?
2) Violetta naprawdę nie ma nic przeciwko Simonowi ?
3) Francesca zerwie z Simonem ?