Rozdział 57

••• Diego •••

Minął dzień. Violetta się nie wybudziła , przynajmniej Leon nie dał mi takiej informacji. Rano pojechałem do szpitala. Siostra krzyżuje mi plany , miałem dzisiaj jechać do Francescy. Ona za tydzień rodzi , a mnie przy niej nie ma. Poszedłem do lekarza się czegoś dowiedzieć , potem do sali. Leon spał oparty o łóżko dziewczyny. Zamknąłem po cichu drzwi. Zacząłem go szturchać w ramie.

- Co ...

- Serio tu spałeś ?

- Co ? - Powtórzył

- Pielęgniarka mówiła , że nie chciała budzić narzeczonego siostry. 

- To był sen ?

- Jaki sen ?

- Że Violetta mnie nie chce. 

- Wcale bym się nie zdziwił. Lekarz mówił , że musi się dziś wybudzić. 

- A jak nie ?

- To będzie mega słabo. Ja muszę jechać do Fran.

- No tak niedługo rodzi. 

- Zaopiekujesz się nią ?

- A jak sen okaże się prawdziwy ? Jak mnie nie będzie chciało. 

- Jejku to ją zamknij w pokoju. 

- Mam ją porwać ?

- Tak. Ufam ci.

- No ... wysyłaj od razu zdjęcie córeczki.

- Patrz co mam. 

- Pierścionek zaręczynowy ? - Wziął do ręki pudełko

- Nie wiem czy się zgodzi , ale nie zaszkodzi popróbować. 

- No tak. Powodzenia. 

- Dzięki , a i nie mów mamie , że Viola jest w szpitalu. 

- Spoko. 

Pocałowałem siostrę w czoło i wyszedłem. Wiem jestem okropnym bratem. Jasne ona jest dla mnie ważna , nawet bardzo ale muszę być przy Francesce. Violettą zajmie się Leon. Swoją drogą ciekawe czy powiedziała czarnowłosej o ciąży. Zamówiłem bilet przez internet i zacząłem pakowanie. Z tym pierścionkiem nagle wpadło mi do głowy. Wiem , ze może odmówić , ale może też przyjąć. Przekonamy się wkrótce. Mam też cichą nadzieje , że lekko pokłóciła się z tym Simonem.

••• Leon •••

To był sen. Głupi koszmar. Na całe szczęście. Poszedłem do bufetu po coś do jedzenia. Mega zgłodniałem. Zamówiłem jedzenie i czekałem. Diego ma zamiar oświadczyć się Francesce. Może ja też powinien zrobić to samo ? Wtedy Violetta na pewno by mi wybaczyła te kilka miesięcy rozłąki. Zresztą i tak będziemy mieli dziecko. Zaczęłam jeść , podeszła do mnie jakaś kobieta , no wiecie pielęgniarka.

- Jest pan narzeczonym Violetty ?

- Tak ... coś z nią nie tak ?

- Gwałtownie podskoczyło jej ciśnienie , lekarz pana prosi. 

- No już. - Wstałem i zapłaciłem , nawet nie zdążyłem zjeść połowy 

- Jestem. - Powiedziałem

- Dobrze , pana narzeczona czuje , że pana nie ma. Mówi pan dużo do niej ?

- W sumie cały czas. Wie pan ... lekko się pokłóciliśmy. 

- Mógłby pan posiedzieć z nią jeszcze parę godzin ? Może się wybudzi.

- Tak nie ma problemu , tylko kupię coś do jedzenia. 

 - Lepiej pielęgniarka kupi. Pan niech przy niej będzie.

- Dobrze ... 

Usiadłem z powrotem na krześle. 

Pielęgniarka przyniosła mi to co przed chwilą zamówiłem. Szybko wszystko zjadłem. 

Siedziałem i patrzyłem na nią. 

Niech ona się wreszcie obudzi. 

Nachyliłem się i pocałowałem ją. 

Wtedy otworzyła oczy.

- Viola ...

- Wszystko mnie boli .. - Powiedziała 

- Wiem ... leż spokojnie zaraz wrócę. - Poszedłem po lekarza 

- Jak się pani czuje ?

- Średniawo ... 

- Wie pani który mamy dzień ?

- Nie ...

- A rok ?

- 2017 ?

- Dobrze ... mamy wrzesień. 

- A nie grudzień ? - Spytała patrząc na mnie 

- Nie ... nie grudzień.

- Leon co tu robisz ?

- Przyszedłem do ciebie.

- Po co ?

- Bo cie kocham. 

- Przepraszam powtórzy ? Przecież my się nawet nie znamy dobrze. 

- Co ?

- Jesteś przyjacielem mojego brata , dla mnie nikim. 

Sen się spełnił ? Ona już nie chce ze mną być. Lekarz kazał mi wyjść. Trwają badania , wysłałem Diego sms że się obudziła. Kazał pisać jak będę wiedział coś więcej. Pielęgniarka zaprosiła mnie do środka. Usiadłem na krześle obok Violetty łóżka. Ona popatrzyła przez chwile na mnie , potem na swój gips na ręce. 

- Violetta nie pamięta około 9 góra 10 miesięcy. 

- Jak to ?

- Nie pamięta co się z nią działo , zdarzeń , ani ludzi. 

- To możliwe ?

- Uderzyła się mocno w głowę. 

- Pamięć wróci ?

- Tak , ale nie prędko. Stopniowo trzeba jej przypominać.

- 10 miesięcy ... wtedy dopiero coś zaiskrzyło nie pamiętasz tego ?

- Nie ...

- Co ostatnie pamiętasz ? 

- Jak zobaczyłam Cami całującą się z Fede ... - Posmutniała 

- A potem ?

- Pustka. 

- Potem mnie spotkałaś , pomagałem ci pisać piosenkę ... 

- Nie kojarzę ... my byliśmy razem ?

- Jesteś ze mną w ciąży. 

- Uuu ... grubo ... - Dotknęła brzucha 

- Tak ... zrobiłaś to ze mną pierwszy raz , na serio nie pamiętasz ?

- Nic ... przepraszam ...

- Mogę ją zabrać do domu ?

- Jutro , dzisiaj musi zostać. - Lekarz wyszedł

- Gdzie Diego ?

- Z Francescą. 

- No tak ... jak ją porwał ... 

- Ona jest daleko , będą mieli dziecko pojechał do niej.

- Fran będzie mieć dzidziusia ?

- Tak zresztą przyjaźnisz się z nią.

- Serio ?

- Eh ... czeka nas długi dzień i noc ...

- Najwidoczniej ...

Zaczęłam jej opowiadać najważniejsze rzeczy. Bardzo wypytywała o Francesce. Ona naprawdę nic nie pamięta ... chciałem naprawić nasz związek , a wyszło tak jakby go nie było. Może i lepiej ? Będziemy mogli oboje razem wszystko naprawić. No chyba , że jednak nie będzie chciała ze mną być bo przecież nie pamięta każdej wspólnej chwili razem. Nie pamięta niczego związanego ze mną.
 ______________________________________________________________________

Nie chce byście mi smutali , więc macie sprostowanie Leonetty.

Rozdział taki sobie , ale jest. Nie wiem czy jutro się pojawi ;)

1) Violetta przypomni sobie chwile z Leonem ?

2) Będzie chciała u niego mieszkać ?

3) Diego oświadczy się Francesce ?