Zapraszam na nowe opowiadanie o Diecesce : 

Prolog / Nowy blog

 

Rozdział 29

••• Violetta •••

Diego od paru dni jest jakiś dziwny. Odkąd znalazł Francescy zachowuje się inaczej. Rzuca się do mnie z byle powodu lub do Leona. No tak teraz ona jest najważniejsza. Znudzi mu się jak każda inna i taki będzie finał. Kiedyś się mną interesował , a teraz tylko gdy coś zrobię łaskawie zwróci na mnie uwagę. Właśnie wróciła Fran.

- Hej Viola. 

- Co ty tak późno ?

- Nie muszę ci się tłumaczyć. 

- No mi nie , ale Diego ? Co masz romans ?

- Nie powinno cie to obchodzić.

- Ah tak ? No ciekawie.

- Bardzo. 

Taka z nią rozmowa. Po co on w ogóle ją wykupił. Może przez pewien czas ją lubiłam , ale mi przeszło. Usiadłam na kanapie i spokojnie oglądałam telewizor. Nagle poczułam jak ktoś mnie obejmuje. Skierowałam wzrok na postać i zobaczyłam uśmiechniętego Leona.

- A ty co taka samotna ?

- Diego wyszedł. Fran dopiero wróciła. 

- Z tego spaceru ?

- Nie obchodzi mnie skąd. Mogła nie wracać. 

- Nie bądź dla niej taka oschła. 

- A co zakochałeś się ?

- A co zazdrosna ? 

- Nie ? Zresztą nie tykaj mnie. 

- Ej młoda masz okres czy co ?

- Raczej chcicę. 

- Mogę ci pomóc jak chcesz. 

- Tak ?

- Tak. 

- Niech będzie. 

- Tak ? - Uśmiechnął się 

- Tak. 

 

Więc spędziłam noc z Leonem. Nie wiem co we mnie wstąpiło. Pragnęłam tego , a on jako facet wykorzystał to w pretekście , że chce mi pomóc. Potem gadał przez telefon wciąż mnie smyrając. Wtuliłam się w niego i prawdopodobnie zasnęłam.

••• Francesca •••

Umyłam się i poszłam spać. Diego chyba nie było , gdy wstałam wszystko leżało tam gdzie wcześniej. Zjadłam śniadanie i wyszłam na dwór. Tam Leon z Violettą siedzieli na huśtawce. Violetta wrogo na mnie spojrzała , nie wiem o co jej chodzi.

- Francesca.

- O hej Diego.

- Gdzie się szlajasz ? 

- Co ? 

- Nie było cie wczoraj. 

- Mówiłam , że wychodzę. 

- Na cały dzień ! 

- No. 

- Viola dzwoniła , o której wróciłaś. 

- Moher. 

- No jasne. 

- Ona siedzi z Leonem i to dobrze tak ?! 

- Tak dobrze. Gdzie leziesz ?

- Daleko. 

- No raczej wątpię. 

Złapał mnie za ramie i wprowadził do budynku. Poszliśmy na górę , a raczej mnie tam zaciągnął. Pchnął mnie do sypialni i zamknął drzwi na klucz. Cudownie widzę. Podeszłam do okna.

____________________________________________________________

Dzisiaj rozdział z serii krótszej. 

Kobieta zmienna. Powraca zły Diego. 

1) Fran zdoła uciec ?

2) Co tak naprawdę jest powodem złości Diego ? 

3) Leon będzie z Violettą ?

Rozdział 28

••• Diego •••

Rano zrobiłem spagethii. Zaniosłem porcje dla Francescy i delikatnie ją obudziłem. Uśmiechnęła się do mnie i podziękowała. Skierowałam się do pokoju mojej siostry. Siedziała przy fortepianie z Leonem prawie się całowali.

 - Stop ! Odsuń się od niej !

- Diego luz. - Powiedział

- Luz ? Miałeś się do niej nie zbliżać. A ty co nienawidzisz go ! 

- To już przeszłość. - Rzekła 

- Aha i co ty się farbnęłaś !?

- Farba trzyma się kilka dni.

- Nie ważne ile ! Masz się do niej nie zbliżać ! 

- Diego umiem o sobie zadbać. 

 - Tak siostra widziałem. On ci robił nagie zdjęcia nie pamiętasz już ? Dzwoniłaś do mnie z płaczem , a teraz co ?

- To twój kumpel. 

- No i co. Nie zmienia to faktu , że cie skrzywdził. 

- Diego ... 

- Nie ma Diego. Leon wypad z pokoju ! 

- No okej. 

- A ty młoda uważaj ! 

Wściekły wyszedłem z pokoju. Co ona sobie w ogóle myśli. Leon też jest nie poważny. Dał mi słowo , że się do niej nie zbliży. Gdybym tam nie wszedł by się pocałowali i było by to samo co ostatnio.

- Diego. 

- Co kurwa ! Em ... tak Fran ?

- Co się stało ?

- Nic. Dobrze się czujesz ?

- Wziąłeś leki ?

- Tak ? Zresztą nie musisz mnie ciągle pilnować !

- Czyli nie wziąłeś ... 

- Może wziąłem , może nie , moja sprawa. 

- Tak masz racje. Wychodzę. 

- Gdzie ? 

- Daleko to moja sprawa. 

- No Francesca przepraszam nie chciałem się tak rzucić.

- Jak se uważasz. 

Fajnie wyszła jak zawsze ja zły. Podszedłem do szafki i wyjąłem leki. Czujnik ruchu w domu Francescy znowu się włączył. Nie podoba mi się to , że wciąż tam ktoś się kręci. Pojechałem do firmy załatwić najważniejsze sprawy. Mam już dość tego wszystkiego.

••• Francesca •••

Tak naprawdę poszłam się spotkać z tym całym Alexem. Umówiliśmy się w parku. Siedział na jednej z ławek. W ręku trzymał kwiaty , muszę go spławić. Nie chce brać z nim ślubu , nawet go nie znam.

- Przepraszam , że tak późno. 

- I tak bym poczekał. Prosze to dla ciebie. 

- Dziękuje. Musimy pogadać. 

- Wiem pewno o nas. Też nie chce tego ślubu. 

- Czekaj co ?

- No nie znamy się. Wiem tak jest ustalone , ale wolałbym się najpierw trochę poznać. Mamy wziąć ślub już za tydzień.

- Że kiedy ! Nie ma mowy ! 

- Widocznie nie znasz dobrze swojej matki. 

- Zniknęła parę lat temu. 

- Wiem , mówiła mi. Przejdziemy się ?

- Tak. 

 

Poszliśmy na lody i spacer po mieście. Diego nie zabierał mnie na spacery więc wszystko widziałam po raz pierwszy. Robiliśmy też zdjęcia , no on chciał a ja nie protestowałam. Okazał się naprawdę miłym chłopakiem. Opowiedział mi o tym niby królestwie i trochę o sobie.

- A ty jesteś jakiś księciem ?

- Można tak powiedzieć.

- Teraz jestem księciem , po ślubie królem. 

- To jest dziwne księżniczka książę. 

- Przyzwyczaisz się. Ja mam to od dzieciństwa.

 - No nie wiem czy się przyzwyczaję. To pewno trudne. 

- Wyślą cie pewno do jakieś akademii.

 - Barbie i Akademia księżniczek ! Oglądałam tą bajkę kiedyś. 

- No załóżmy , że coś podobnego.

 - A dziecko ?

- Jakie dziecko ?

- No jestem w ciąży. 

- No właśnie nie bierz picia od swojej matki. 

- Czemu ? 

- Mówiła , że rozpuści tabletki poronne.

- A to suka !

- Ej nie ucz dzieci brzydkich słów. Chłopczyk czy dziewczynka ?

 - Nie wiem jeszcze chyba z 3 miesiąc pogubiłam się.

 - Dobra trzeba cie odprowadzić. 

- Jutro też się widzimy ? - Spytałam 

- Tak jeśli chcesz o tej samej porze. 

- Dobrze. Dziękuje za miły dzień. 

- Proszę.

Pocałowałam go w policzek i poszłam. Nie wierzę , ale chyba się zauroczyłam. Alex jest taki słodki i pierwszy raz naprawdę miło spędziłam czas. Diego nie było w domu , tylko Violetta.

_____________________________________________________________ 

Macie kolejny rozdział.  Już niedługo koniec roku. 

Taka radość z tego faktu ha ha 

1) Czy Francesca zakocha się w Alexie ?

2) Chłopak chce dla niej dobrze ?

3) Violetta i Leon będą parą ?

Rozdział 27

••• Francesca •••

 

Tego wieczoru nie zeszłam już na dół. Rano przyszedł lekarz , który mnie zbadał. Pamiętałam wszystko do tej pory jak wybiegłam z domu Maxa. Porozmawiałam trochę z Megan. Podobno jest moją siostrą , a za parę minut przyjdzie mama. Chwila widzę ją z jakimś chłopakiem. Nie mogą po prostu w to uwierzyć.

- Mamo ...

- Córeczko jak ty wyrosłaś.

- Trochę ...

- Przepraszam cie. 

- Tak tęskniłam !

Od razu się na nią rzuciłam. Może mam jej za złe to , że mnie zostawiła z ojcem , ale teraz jest tutaj cała i zdrowa. Po tylu latach się widzimy. To jest jak sen. Jeśli umarłam nie chce się obudzić. Spojrzałam na chłopaka , a Diego stał z tyłu razem z Megan.

- Em ... to z nim teraz jesteś ? - Wskazałam na niego

- Co ? A Alex no tak zapomniałam. 

- Szczęścia ... 

- Córciu to nie jest mój chłopak. 

- A kto ?

- Alex to Fran , a to Alex. 

- Miło mi. - Uśmiechnął się 

- Ta ... po co on ?

- Przyjechał ze mną. 

- Bo ?

- Zamieszkasz u nas i weźmiecie ślub. 

- Co ! 

- Oh zaraz ci wyjaśnie. 

- Francesca się nie wyprowadza ! Zostaje ze mną. 

- Diego uspokój się to miło , że się nią zająłeś.

Usiedliśmy przy stole w ogrodzie. Nie mogłam ponownie uwierzyć w to co mówi. Opowiedziała mi wszystko jak miała romans z ojcem Megan. Jestem do połowy następczynią tronu jakieś Gardeni. teraz wiem o czym mówił Max. Jednak to wszystko jest jak w bajce. To nie może być prawda. To wszystko jakiś sen , albo umarłam są dwie opcje. 

- To co córciu jedziemy ?
- Nie. 
- Czemu ?
- To nie zmienia nic. Nie wezmę ślubu z tym typem. 
- Tak będzie dla ciebie lepiej. 
- A wie pani , że spodziewamy się dziecka ? - Wtrącił Diego
- Dziecka ? Jakiego dziecka ?
- Yyy ... Megan nie mówiłaś jej ? 
- Jakoś zapomniałam. 
- Dziecko się usunie. Jesteś na nie zbyt młoda.
- No ty chyba żartujesz.
- Nie żartuje idź się pakuj.

Podeszłam do Diego , a on się uśmiechnął. Kocham mamę , ale nie zmusi mnie do małżeństwa z kimś kogo nie znam. Bez słowa poszliśmy z Diego w głąb ogrodu. Usiedliśmy na ławce.

- Wiesz , że cie nie puszcze tak ? Ja cie wykupiłem i jesteś tylko moja ślicznotko.

- Nawet nie chce byś mnie puszczał. Chyba mi się podobasz ...

- Podobam ci się ?
- No na początku byłeś wkurzający i oschły. Jednak to porwanie sprawiło , że zaczęłam bardzo za tobą tęsknić. Naprawdę ...

- Też bardzo tęskniłem. Jesteś dla mnie bardzo ważna. Miałaś byś zabawką. Jednak to się zmieniło.

- Czemu się zmieniło ?

- Nie wiem. Jesteś coś w tobie wyjątkowego , innego.

- Naprawdę ? Też to czujesz ?


 
- Tak i nie chce cie znowu stracić Fran.

- Ja też ... 

- To spróbujemy być parą tak naprawę ? Wszystko od nowa bez wykupywania i niczego ?

 
- Tak ... 

- Kocham cie. 

- Powiedziałeś to ... ja ciebie też.

Diego nachylił się i pocałował mnie. Chyba pierwszy prawdziwy pocałunek z nim. Możemy zacząć wszystko od nowa. Zapowiada się cudownie. Wtuliłam się w niego i słuchałam bicia serca. Niedługo brzuszek będzie już większy i będę narażona na niebezpieczeństwa. Jednak przy nim mogę czuć się bezpieczna. Poszliśmy do domu , mamy już nie było. Gdy chłopak wziął tabletki obejrzeliśmy jakiś film , potem osobno wzięliśmy kąpiel. Spaliśmy razem w jednym łóżku.
_______________________________________________________________

Jest rozdział i już oficjalna Diecesca. 

Niedługo zrobie przypomnienia Prologu

 i dzięki temu dowiecie się co będzie dalej.

Dziękuje za wszystkie komentarze.

1) Co będzie z Diecescą ?

2) Matka zmusi ją do małżeństwa ?

3) Co stało się z Violettą ?

Rozdział 26

••• Francesca •••

Minęły już cztery dni. Diego prawie nie opuszcza mnie na krok. Zrobił to raz gdy razem z Leonem poszli z kimś pogadać. Wrócił z lekko podbitym okiem. Dzisiaj jesteśmy w miejscu gdzie niby mieszkam razem z nim. Staram sobie coś przypomnieć , ale na marne.

- Francesca !

- Tak ? - Spojrzałam na Violette

- Mam cie gdzieś zaprowadzić. 

- Gdzie ?

- To niespodzianka. Musisz się przebrać. 

- Nie rozumiem. 

- Oj zobaczysz. Nie masz ochoty się stąd wyrwać ?

- Powtórz ! - Krzyknęłam 

- Co ?

 - Zbierasz informacje przeciwko mnie ? To zostanie między nami.

- O czym ty gadasz ?

- Nie wiem jakieś urywki rozmowy.

 

 

 Poszłam się ubrać. Nie wiem co to miało znaczyć. Te słowa same wyszły z moich ust. Poszłam z Violettą , która zawiązała mi oczy. Wszyscy krzyczeli sto lat.

 

 

- Diego co się dzieje ?

- Twoje urodziny ślicznotko. 

- Moje ?

- Tak. Wszystkiego najlepszego. - Przytulił mnie

- Które to urodziny ?

- Dziewiętnaste. 

- Jaka ja stara. 

- Tak troszkę , ale i tak cie kocham. 

- Czemu ja nic nie pamiętam ...

- Ej przerabialiśmy to. Nie miało być smutów. 

- Ale wszyscy są tak mili. A ja nic nie pamiętam. 

- Przypomnisz sobie. Dzisiaj się bawimy. 

- Jestem w ciąży. 

- Wiem , zamiast alkoholu jest Picollo. 

- Ciekawie. 

- Tak , chodź otworzysz prezenty.

Zaczęłam otwierać prezenty. Od Diego dostałam łańcuszek i bransoletkę.  Od Violetty jakieś kosmetyki. Od Leona zestaw do włosów. Megan dała mi jakieś bony do sklepu. Został ostatni prezent , ale nie wiedziałam od kogo. Mój chłopak mi go podał. 

- A ten od kogo ?

- Od twojej mamy. 

- Mamy ?

- Tak. Nie wiem co w nim jest. Megan przyniosła.

- No to sprawdźmy.

 

Zaczęłam rozpakowywać. W środku był album ze zdjęciami. Na okładce pisało : Zawsze będę przy tobie. Kocham cię córeczko ♥ Wszystko momentalnie wróciło. Zaczęło mi się kręcić w głowie i jakby coś mnie uderzyło. Łzy spływały mi po policzkach. Diego mocno mnie przytulił. Otarłam łzy i wstałam.

- Diego co z dzieckiem ? I czemu Leon tutaj jest ?

- Yyy wszystko okej ?

- Zadałam dwa proste pytania. 

- Fran skarbie co się dzieje.

- Powtórzę. Co z dzieckiem ? Skąd tu Leon i co za dziewczyna ?

- Czekaj. Pamięć odzyskałaś !

- No brawo. Więc ?

- Z dzieckiem dobrze. Z Leonem się pogodziłem. A to Megan.

- To ta twoja do zabaw ?

- Co ? Nie. Zaraz ci wytłumaczę. 

- Dobra skąd ten album ?

- Meg ... - Powiedział cicho

- Ooo jeszcze Meg ? Dużo się wydarzyło widzę. 

- Jestem twoją siostrą. - Palnęła

- Ha ha , ale śmieszne. 

- Ona mówi prawdę Fran. 

- Idę na górę. 

- No poczekaj. 

- Daj mi spokój !

Poszłam na górę. Co ni sobie wymyślają. Nie mam z mamą kontaktu , ona nie żyje. Nie wiem skąd mają zdjęcia. Położyłam się na łóżku. Poczułam ciepły oddech ma karku. Obróciłam się i wtuliłam w Diego.

______________________________________________________________

Więc przyspieszamy akcje. 

Fran odzyskuje pamięć. I lecimy do przodu. 

Alex zapraszam gg : 56602496

Pisz bo jestem na nie widoku zazwyczaj.

1) Czy Fran spotka się z mamą ?

2) Jak potoczą się losy Diecescy ?

3) Możecie wymyślić sami.

Rozdział 25

••• Francesca •••

Leże na łóżku w tej samej sali i próbuje sobie coś przypomnieć. Widzę coś przez mgłę , jakieś twarze i ludzi. Nie wiem jednak kto to może być. Jeśli chodzi o tego gościa co u mnie był to nie zgodziłam się z nim pójść. Jestem dorosła i mimo tego , że nic nie pamiętam nie mogą mnie do tego zmusić. Weszła do pomierzenia jakaś dziewczyna.

- Hej jestem Megan.

- Hej ... my się znamy ?

- Tak. Znaczy nie ... tak jakby. 

- Czyli ?

- To długa historia. Muszę zabrać cie do chłopaka.

- Nie trzeba. Leon już tutaj był. 

- Leon ?

- A nie ?

- Raczej Diego. - Rzekła

- Diego ? 

- No raczej miłosne love story. 

- Nic nie czaje ... 

- Czekaj ... tu pisze , że straciłaś pamięć. 

- No bo tak jest ?

- Ups ... masz numer do Diego ?

- Nie mam telefonu i kto to Diego ?

- Gość , który uwolnił cie z burdelu i chyba chodzicie.

- Skąd ! 

- Oj zaraz ci wyjaśnię.

Dziewczyna wyszła. Fajnie kolejna niezidentyfikowana postać. Wstałam wciąż się zastanawiając kto tak naprawdę mówi prawdę. Zjadłam śniadanie i zjawił się Leon. Nigdzie nie chciałam z nim iść.

- Jaka w ogóle Megan co ? - Spytał 

- Jakaś tam , ufam jej. 

- Francesca to normalne mówiłem ci tak jak z Diego. 

- Ona mówi , że  z nim chodzę. 

- Aaa wiem już ! To ta jego siostrzyczka. 

- Diego ?

- Tak. Proszę chodźmy. 

- No dobrze. 

Podszedł do mnie i chciał mnie pocałować. Zamknęłam oczy i uderzyłam go. To był sprawdzian. Tak jak się domyślałam oddał mi. Uderzył mnie otwartą dłonią w policzek. Może nic nie pamiętam , ale nie jestem wcale głupia. Wyszłam z sali i podbiegłam do nowo poznanej dziewczyny , która gadała przez telefon.

- On tutaj jest. Zabierz mnie stąd !

- Kto ?

- Leon ....

- Musimy załatwić wypis. 

- To chodźmy. 

- Wiem , że trudno ci w to uwierzyć , ale jestem twoją siostrą. 

- Mam rodzeństwo ?

- Tak jakby. 

Załatwiłyśmy wszystkie papiery i wyszliśmy na dwór. Tam wsiadłyśmy do samochodu. Nie wiem gdzie jedziemy , ale po incydencie z Leonem wole jechać z nią. Dojechaliśmy do domu. Na schodach siedział załamany chłopak.

 - Chyba jest smutny. - Powiedziałam

- Właśnie widzę. Pociesz go.

- Spróbuje. - Podeszłam do niego

- Przepraszam. Coś się stało ? - Uniósł głowę do góry

- Fran ... - Rzekł drążącym głosem 

- Ja ? 

- Francesca ! - Mocno mnie przytulił 

- Megan ? Kto to ? - Zaśmiałam się 

- Diego. Ona straciła pamięć. 

- Co ?! Dziecko ?! - Dotknął mojego brzucha

- Wszystko z nim w porządku. To z tobą jestem w ciąży ?

- Yyy ... można tak powiedzieć. Kiedy jej przejdzie ?

- Nie mam pojęcia. 

- Dziękuje Meg. - Powiedział 

- Głodna ... 

- Już Fran. Chodź Megan z nami.

Złapała mnie za rękę. Spojrzałam na Megan , która poszła z nami. Całkiem już nie wiem o co w tym wszystkim chodzi. Usiadłam z moją siostra (?) i po chwili Diego mój chłopak (?) przyniósł jakieś kanapki. Objął mnie ręką , a jego uśmiech nie schodził z twarzy. Gdy zjadłam uderzyłam go otwartą dłonią by znowu sprawdzić.

- Auć ? Jak nie smakują mogłaś powiedzieć. 

- Przepraszam ! - Wtuliłam się

- Za to było co ? - Zaśmiał się

- Bo Leon mi oddał. 

- Kto ?

- No podobno mój chłopak. 

- Jak to ?

- Nie wiem. 

- Leon ! - Krzyknął 

- Co znowu ? - Stanął jak wryty 

- To nie on. - Powiedziałam

- Leo u niej był jako ty. Znaczy chyba tak ?

- No miał taką obrączkę. 

- Zabić gnoja ? W ogóle hej śliczna panno. - Powiedział do Meg

- Witam. - Pomachała mu

Po tym całym dniu pełnym przygód zasnęłam w ramionach Diego. Wciąż się uśmiechał i mówił jak tęsknił. Opuszkami palców gładził moje ramie. Czuje , że go znam. W końcu tylko jego imię pamiętałam , nie mógł mnie skrzywdzić bo bym go nie kojarzyła.

________________________________________________________

Sorki , że wczoraj brak. Dzisiaj jest.

Kolejny chyba koło środy. Przepraszam , że tak rzadko są.

1) Leo pojawi się ponownie ?

2) Leon zakocha się w Megan ?

3) Diego będzie pilnował Francescy ?

Rozdział 24

••• Diego •••

Nie wiem co tak naprawdę się wczoraj działo. Pamiętaj jedynie , że panicznie szukałem leków. Zapewne ich nie znalazłem i jak zawsze mi odbiło. Ta choroba mnie wykończy , jakby siedziała we mnie druga osoba. Swoją drogą siedzę na łóżku w domu Leona. Zszedłem na dół.

- Siema stary jak się czujesz ?

- Bywało lepiej. Popiłem ?

- Raczej twoja choroba. 

- Nie mówiłem ci o niej. 

- Wiem dowiedziałem się kiedyś przez przypadek. 

- No dobra. 

- Podałem ci leki poszedłeś w kimę.

- Dzięki. 

- Swoją drogą co to za laska się tutaj kręci ?

- Jaka ?

- Ciebie pytam , niska szatynka. 

- A Meg. 

- Kto ?

- Nikt ... Gdzie mój telefon ?

- Ładuje się. Sorry za wszystko odbiło mi. 

- Luz. Dalej się przyjaźnimy nie ?

- Jeśli chcesz. 

- Wiesz , że jesteś dla mnie jak brat. Nie podrywaj Violi. 

Przybiliśmy sobie piątkę i poszedłem po telefon. Zadzwoniłem do siostry bo miałem nieodebrane połączenia. Opowiedziała mi jak gonił ją Max , jakiś typ się przywalił sądziłem , że go spławiłem. Gdy powiedziała mi o Francesce nie mogłem w to uwierzyć. Wsiadłem z Leonem w pierwszy samolot i po paru godzinach byliśmy na miejscu. Wciąż nuciłem fragment piosenki , którą napisała kiedyś Fran , a ja ją znalazłem.

Kiedyś ktoś podpowiedział mi jak

zdobyć mam to co wciąż mi się śni.

Musisz słuchać co mówi serce twe

i pozwolić teraz uprowadzić się.

- Diego. - Siostra mnie przytuliła

- Hej młoda. Gdzie Fran ?

- Fajnie , że pytasz o nią. A ten po co tutaj ?

- Sorry Villas. 

- Oj nie mów do mnie !

- Viola spokojnie ! Już wszystko wyjaśnione.

- Ta ... nie wiem gdzie Fran wyszła. 

- Dawno ?

- Em ... z parę godzin temu.

- Gdzie ?

- Na spacer. 

- W którą stronę ?

- Nie wiem jejku nie jestem jej niańką.

Postanowiliśmy z Leonem poszukać dziewczyny. Jeździliśmy po mieście i kawiarniach. W jednej z nich nie mogliśmy uwierzyć kogo tam zobaczyliśmy/

 - Nie wierzę to Leo. 

- Co on tutaj robi ? 

- Mieszka. 

- Spytaj o Fran może cie z nim pomyliła i coś wie.

- Nie. 

- Tak.

 Po chwili Leon wyszedł. Nigdy nie lubił swojego brata , zresztą z wzajemnością. W sumie ich ojciec też nie trawi Leo. Nie zapisał go nawet w spadku. Chłopak jest starszy od mojego kumpla o siedem minut. Po długich poszukiwaniach wróciliśmy do domu mojej cioci. Fajnie , że odzyskałem przyjaciele brakuje jeszcze tylko mojej dziewczyny. Oczywiście Leon się nachlał po tym jak zobaczył brata.

 ____________________________________________________________

Jutro postaram się napisać kolejny. 

Taki zwrot akcji , Leon ma bliźniaka ha ha. 

1) Diego skontaktuje się z Leo ?

2) Francesca wyjedzie z chłopakiem ?

3) Czy Leon ma zamiar grać fair w stosunku do kumpla ?